ამნეზია (სრულად)

არ მახსოვს... მხოლოდ ის ვიცი რომ ვსუნთქავ. ისივ კი არ ვიცი რისთვის,უბრალოდ ვსუნთქავ. რადმინდა ასეთი სიცოცხლე, თუ ყოველი წამი იშლება ჩემი მეხსიერებიდან. რომ მოვხუცდები(თუ მოვა ეს დრო)რა მექნება მოსაყოლი?ან ვის მოვუყვები

დაკარგული თაობა 3

ის ტიპები რომლებიც ოთახში შემომივარდნენ და გიორგის ესროლეს მთელი ძალით მეჯაჯგურებოდნენ , მერე სადღაც წამათრიეს.. განწირული ვკიოდი, გიორგის ვეძაახდი დახმარებისათვის, მაგრამ ის არ ჩანდა.. ექთანი შემოვარდა ოთახში და სინათლე

ძმები (თავი 9)

-რასაკვირველია, ერთად გავიზარდეთ, მაღლაფერიძე სულაც არ ჩანდა ისეთი ნაბი*ვარი როგორიც დადგა, აი სანდრო კი_თავი გადააქნია კაცმა. -სანდრო? ამ შუანას სანდრო ქვია? -დიახ, სანდრო ნემსიწვერიძე,

წარწერა კედელზე (სრულად)

"შენ ჩემზე დგახარ"ეწერა კედელზე... ძირს დავიხედე, პარალელურად ბავშვების კივილის ხმა მესმოდა, თუმცა უბრალო ემოციებს მივაწერე, ჩემს უბანში გამბედაობით არავინ გამოიერჩეოდა..."ჩემი თავი მოდის სხვა ოთახიდან, მიიხედე" მივიხედე და

აკრძალული სიყვარული(თავი მეორე)

არ ვიცი როდის ჩამეძნა.8საათისთვის გავიღვიძე ოთახში მარტო ვიყავი.ავდექი თვაი მოვიწესრიგე კარადიდან შინდისფერი ზედა და ჯინსის დახეულ შარვალი გამოვიღე.თმა ცალმხარეს გადავიყარე ,კანისფერ კონტური ,ტუში და თვალის ფანარი წავისვი

-რა ბანალურია! (სრულად)

იოსების სახლი აქვე აღმოჩნდა და სულაც არ გამიკვირდა არავინ რომ არ მიპასუხა კაკუნზე, ბრახუნზე და ზარზე.ბოლო გამოსავალი ისევ ის ვიღაც მეგობარი მრჩებოდა.ზარი რომ გავიდა თითქოს ამოვისუნთქე-გისმენთ-გაისმა ბოხი და ნამძინარები ხმა ტელეფონში

ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 4)

- სერიოზულად? - გავიფიქრე ჩემთვის და ნერვები ამეშალა კიდევ უფრო. სად ვარ ახლა? სად და იმ ქოხში, სადაც ადრე მე და ნიტა ვიპარებოდით, რადგამ აქვე ძალიან კარგი ვენახია და გემრიელ რაღაცეებს ვჭამდით. ჯანდაბა, სხვაგან წასასვლელი მართლაც

ვერ დამემალები (თავი 2)

ბიჭმა ხელები ლილეს წელზე მოათავსა და ტანის მსუბუქი რხევით აყვნენ მუსიკის ჰანგებს. გოგონას დემეს დაჟინებული მზერა აბნევდა, მის გახშირებულ სუნთქვას კი სახესთან ძალიან ახლოს გრძნობდა. დროის შეგრძნება ორივეს დაეკარგა.

სასიყვარულო თამაშები ( თავი 5 )

არ შემიძლია დავრჩე და შენთან ერთად მშვიდად გავაგრძელო ცხოვრება, ისე თითქოს არაფერი მომხდარა და ეს მხოლოდ ცუდი სიზმარი იყო. ყველაფრის შეცვლა უნდა შეგვეძლოს ხომ ასეა? ხოდა მე ჩემი თავი შევცვალე და ვაიძულე რომ გულიდან ამოეშალე.

თუ გაზაფხული მოვა...(თავი 16-17-18)

არავინ იცის რა უთხრა ლუკამ მეგობარს, თუმცა კესომ დაინახა მათი ტკივილიანი სახეები.არ წასულა ლუკა, სანამ თორნიკეს მანქანა თვალს არ მიეფარა. ყოველთვის მოსწონდა კესოს ეს. უყვარდა, როცა ლუკას მზერა უწვავდა ზურგს, თუმცა ახლა