და'ქალები(2თავი)

იდევ ცოტახანს ასე იყვნენ მერე სირბილით გაემართნენ ერთმანეთისაკენ. პარკში მყოფი ხალხი ამ ორ გოგონას უყურებდა... უყურებდნენ როგორ გარბოდნენ ერთმანეთისკენ...როგორცკი მიაღწიეს ერთმანეთს ძლიერად ჩეხუტნენ

დაუვიწყარი {3}

რომის ერთ-ერთ ქუჩაზე შუაღამისას დიდი ხმაური ატყდა, მთელი ქუჩა ქალის ყვირილს მოეცვა და მას რამოდენიმე წუთში პოლიციის სინერის ხმაც მოჰყვა, ერთ-ერთი კურპუსის კიბეებთან მკვდარი კაცი იპოვეს, ყველამ გაიგო ეს ამბავი, იმ ღამით მალევე

ნახევარი სიცოცხლე (სრულად)

ყველას ცხოვრებაში ჩნდება ადამიანი,რომლის გამოჩენის შემდეგაც იცვლები. არ აქვს მნიშვნელობა ეს უზარმაზარ ბედნიერებას განიჭებს თუ არანორმალურ ტკივილს, შენ უბრალოდ ხვდები,რომ აღარასოდეს იქნები ისეთი როგორიც იყავი ადრე.

ყველა'ფერი (სრულად)

მაშინ როცა იბადება ადამიანი,პირველივე წუთიდან იწყება მისი ისტორისს წერა, შესავალი დაბადებაა, შელამაზებების,ფანტაზიების გარეშე, არ მჯერა ბედისწერის, ადამიანი საკუთარ ბედს თვითონ წერს,თუმცა მჯერა დამთხვევების, დამთხვევების რომლებსაც

ფოტოგრაფი (თავი 1)

ჩემი გრძნობებიც უკუღმართია, მიყვარს ყვავილი, მაგრამ ადამიანი არა, ჩემთვის წარმოუდგენელია იცხოვრო იმ ადამიანთან ერთად მთელი ცხოვრება ვისაც ცოლად გაყვები, ალბათ მე ქმარი არ მეყოლება, საწყალს ვერ დავტანჯავ, ალბათ ვერ ამიტანს.

მხოლოდ შენთვის.თავი 2.

-არ ვიცი,მაგრამ დარწმუნებული ვარ დიდი ხნით არ იქნება სიბნელეში მისი წარსული.ალის ქცევით თუ ვიმსჯელებ სოფია სულ სხვა ქალია,სხვისი ქალი და ეს აშინებს ალის რადგან სხვისის მისაკუთრებისთვის მას სასჯელი ელის.ვფიქრობ მან სოფიას ამნეზიით ისარგებლა და ის მის

მე, უშენოდ...(ნაწილი 2)

ესეც მეორე თავი. ასე მგონია არ მოგწონს მაინცდამაინც ვერ ვხედავ აქტიურობას. ისიამოვნეთ მომდევნო თავით. ????????

თბილისიდან (სრულად)

თბილისი.. ბუნდოვნად მახსოვს. მახსოვს შემოდგომის მზით განათებული თბილი, სიყვარულით სავსე ქუჩები, ძველი ქვაფენილები, ლესელიძე, აბანოები, შარდენი, ქართული ეიფელი, ბნელი სკვერები, შეყვარებული წყვილები, ბიჭები ხელში გოგონების ფეხსაცმელებით და ფეხშიშველი

ძმები (თავი 22)

რამდენიმე წუთი ფიქრობდა სანდრო, იდეაში უკვე ისედაც მკვდარი იყო, ეს მაშინაც იცოდა აქეთ რომ მოდიოდა, თუმცა მიზნის მისაღწევად მაინც გარისკა, ახლა კი მისი და შანს აძლევდა უკან დასაბრუნებელი გზა ეპოვა. ამ შანსის ხელიდან გაშვება არ შეიძლებოდა.

ნიღაბი(თავი1)ნაწილი3

მამასთან ლაპარაკის შემდეგ მეგონა,რომ გულზე მომეშვებოდა და ის ძალიან დიდი სიცარიელე,რომელიც უკვე დიდი ხანია შიგნიდან მჭამს საბოლოოდ შემსუბუქდებოდა,მაგრამ როგოც ჩანს საქმე სულ სხვა რაღცაშია.მთელი ღამე ვფიქრობდი,უამრავ რაღაცაზე არა მარტო ჩემს