ჯაშუში.(თავი 3)

-მეტრეველი...-ჩემი გვარი გაიმეორე და ფეხზე წამოდგა. -კობას შვილი ხარ?-მამაჩემის სახელის ხსენებაზე სახეზე ფერი გადამივიდა. უტამ მამაჩემის შესახებ იცოდა. ამ შანსის ხელიდან გაშვებას არ ვაპირებდი და აუცილებლად გავიგებდი რა იცოდა ბატონმა ქალდანმა

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში! (თავი მეორე)

ვგრძნობდი რომ ყველა მე მიყურებდა,შემომხედავდნენ და სიცილით სკდებოდნენ,რამდენიმე ბიჭმა უაზროდაც კი მომაძახა"მაგარი ნაშა ხარო" სკოლაში შევედი და საპირფარეშოში გავედი მეგონა რამე არასწორედ მეცვა ან ვიფიქრე შარვალი ხომ არ გამეხა თქო,როდესაც სარკეში

ძმები (თავი 19)

-ამასთან გვაქვს ფოტოსურათები, რამდენიმე ვიდეოც სადაც მკვლელობებია ასახული, რასაკვირველია თავად ნაგაზი არ კლავს, მაგრამ ცოტა განძრევა დაგვჭირდება რომ ერთმანეთთან დავაკავშიროთ_სიტყვა ჩამოართვა ძმას გაბრიელმა.

პირველი და უკანასკნელი 3

პირველი და უკანასკნელი 3 -ნიკააააა(ვიკივლე) -ნუ კივი ნახე რა კაი თამაშია მოდი დაჯექი ოღონდ ჯერ ლუდი გამოიღე მავივრიდან.შენთვისაც წამოიღე. -არ ხააარ ხო ნორმალური?წინ გადავუდექი და ტელევიზორი გამოვრთე.

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი პირვეი)

სანდრის აღარ მოუწერია მხოლოდ იმ საიტის ლინკი ჩამიგდო.საიტზე გადასვლა არ მიფიქრია სანამ  მივხვდი რომ რაც არ უნდა მეცადა ვერ დავიძინებდი ამიტომ გავხსენი საიტი რაღაც ონლაინ ჩათი იყო,პარამეტრები დავაყენე რაც უმარტივესი იყო ვარ გოგო და ვეძებ ბიჭს სხვა

ნერვოზი თუ ნევროზი?(თავი 4)

ლიკა ნერვიუვლად აქანებდა ფეხს, ბოლოს ვაჩემ დაადო ხელი და ჩაილაპარაკა -ნერვოზა -ნევროზი ქვია მაგას -ნერვოზი

პირველი და უკანასკნელი 2

ცხვირი ავიბზუე და სამზარეულოში გავედი.თეფშების დარეცხვა დავიწყე როცა უკნიდან ვიღაცის სიახლოვე ვიგრძენი. დაფეთებული შევტრიალდი და ნიკა შემრჩა.განა ვინ უნდა ყოფილიყო მეტი? ამომხედა გაიღიმა და ნელ ნელა მომიახლოვდა.ძალიაან ახლოს იყო მის სუნთქვას სახეზე

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 1)

ბედნიერებას ყველა ადამიანი სხვადასხვა რამეში ხედავს, ყველას თავუსრბური ახსნა აქ ამ ცნების მიმართ, მაგალითად გაჭორვებული რომელიც ქუჩაში ხელ გამოწვდილი დგას და დახმარებას ყველა გამლვლეს სთხოვს მისთვის ბედნიერებას ის მცირედი თანხა წარმოაგდენს რომელიც

ქრონიკულად ჩემში (სრულად)

ისევ ამომიტრიალდა ყველაფერი და ცუდი მოგონებებიც უმალვე გაქრა. ახლა კი ნამდვილად ვიცოდი, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. აღარ მიგრძნობდა გული ცუდს, აღარ მეშინოდა არაფრის და რაც არ უნდა მომხდარიყო ჩვენს შორის, აუცილებლად ვიბრძოლებდი ჩვენი

ჯაშუში. (თავი 2)

-თორემ რა?-სიტყვა გააწყვეტინა.-ყ*ე არავის მოჭამოთ. ერთხელ უკვე ჩაისვარეთ ჩემი წყალობით საქმეში. მეორედ ასე იოლად ვერ გამოხვალთ,ძამიკო. ბუჩუკურს გადაეცი, რომ მე დავბრუნდი და ჩათვალოს დედა აქვს მოტ*ნული.