შემდეგ...(2)

გამოკლებით, გოგო მოულოდნელობისგან დიდი ხნით იჯდა ჩუმად. -ის მაინც თუ იცი რა გვარია?-მე უარყოფის ნიშნად თავი გავაქნიე .-ამხელა ექიმი ქალი და ესეთი დაბდურა მიკვირს რაა.- თქვა მარიამმა და უიმედო გამომეტყველებით შემომხედა.

საუბარი

- გეშინია? - რისი? - სიკვდილის - არა, არ მეშინია - სიკვდილის ყველას ეშინია, შენ რით განსხვავდები მათგან? - არ ვიცი - მაინც? - არ ვიცი, ალბათ იმით, რომ სულერთია ვიცოცხლებ თუ მოვკვდები - რატომ არის სულერთი, რით განსხვავდება შენი ცხოვრება იმ

გარიყული (დასაწყისი)

ზამთრის ერთი ჩვეულებრივი ღამე იყო, ირგვლივ ყველა და ყველაფერი დუმდა. ღამის სამი საათი იქნებოდა, როდესაც უცნობი ახალგაზრდა ძველებური სტილის ღამის კლუბში შევიდა და თან შეიტანა თავისი უცნაური მანერები, სწორედ ამით მიიქცია მან ხალხის ყურადღება, სწორედ

ღამის სევდა (თავი 1)

...თითქმის ყველა ადამიანის ცხოვრებაშია მომენტი,როცა არჩევნს წინაშე დგება,როცა ცხოვერება უფერულდება,ყველაფრის რწმენას კარგავ,საკუთარ თავს ვეღარ ცნობ,მეგობრებს შენი ღიმილი ენატრებათ...შენ კი უბრალოდ ყველა და ყველაფერი თავს გაბეზრებს.არჩევანი უნდა

ჩაიკა

ჩაიკა ტიროდა. გამურულ, ტალახშერჩენილ სახეზე, ღვარად ჩამოსდიოდა ცრემლები და ჭუჭყიან კანზე, შედარებით ღია ფერის ზოლებს უტოვებდა. ბიჭები მორიდებით უვლიდნენ გვერდს, უხერხულად ეხახუნებოდნენ სანგრის კედელს, მასთან გავლისას, ცდილობდნენ არ შეეხედათ

love me till the end თავი 10

ახლა ვნახე , რომ 10 თავი წაშლილია და არ ვიცი რატომ. მინდა ისტორია სრულად იდოს, ამიტომ თავიდან ვდებ <3

ნაადრევი სიკვდილი შესავალი & თავი პირველი : ჩვენი სიყვარული

დავიბენი, სირცხვილისაგან გაწითლებულმა დაუფიქრებლად, მაგრამ მოკრძალებულად გავუღიმე და სასწრაფოდ გავეცალე მას, თუმცა მისი სახე გონებაში განსხვხავებულად დამრჩა. სახლთან ბედნიერი მივედი, რადგან ამ სიცივის ატანა უკვე გაუსაძლისი იყო

მე და სიყვარული(თავი 3)

და სამი წლის შემდეგ ვეზიარე ჭეშმარიტ სიყვარულთან ცოტათი მიახლოებულ გრძნობას. გრძნობას, რომელმაც გონება თან დამიბინდა და თან გამიხსნა, რომელმაც დამაწყებინა წერა, აღმავსო გრძნობებით, მაგრამ თან დარდით და უიმედობით, რომელმაც თან დამაბრმავა და თან თვალი

მე და სიყვარული(თავი 2)

ახლა კი დროა მოგიყვეთ ჩემი რამდენიმე "სასიყვარულო" ისტორია, თუ შეიძლება ამ უკანასკნელის გარდა სხვებს სიყვარული ეწოდოს. ჩემი "სასიყვარულო" ისტორიები ჯერ კიდევ პირველი კლასიდან იწყება, როდესაც ჩემი კლასელი მომწონდა. მაშინ საკმაოდ პატარა ვიყავი და

აბლაბუდა (მეთერთმეტე თავი)

საუბარი თიკოს მესიჯმა შეგვაწყვეტინა. მუდამ გაპრანჭულს, რატომღაც სწორედ ახლა დავიწყნოდა მაკიაჟის გაკეთება. ქერა თმა უდიერად დაეხვია კისერთან კოსოდ, მაგრამ აშკარად არ ადარდებდა. ჯინსებსა და კედებში სპორტულად გამოწყობილი თითებს იმტვრევდა, დაბნეული