სითამამე თუ მოქმედება?(მეშვიდე თავი)

-აუ ამდენი ხანი ამას ველოდებიდით?!-წრიპინა ხმა გავიგე და მისკენ გავიხედე, აუუ არააა-ტანჯულად გავიფიქრე, ნინუცა იყო, რომელსაც ფანჯარა ჩამოეწია და შეწუხებული სახით იყურებოდა-ისიც მეყო ამდენი ხანი შენს

მარწყვის არომატით (სრულად)

_თავის თავს, ელაპარაკება თამო და ქუჩაში მძიმედ მიაბიჯებს. უნივერსიტეტში ეჩქარება და ყველანაირად ცდილობს სწრაფად იაროს... ჰმმ.. საშინლად დააბიჯებს ვაღიარებ, მაგრამ ესრომ ვინმემ უთხრას, ალბათ ჩაყლაპავს

ბუმერანგი.თავი 11. 1 ნაწილის დასასრული.

სულ რაღაც დღეების წინ გავიგე რომ ჩემი შვილი ცოცხალია,ის სხვა სახელით და გვარით ცხოვრობს,როცა თქვენ ყველაფერი გქონდათ ის გაიზარდა თავშესაფარში და მას არ ჰქონია მშობლების სითბო,ვფიქრობდი გაგებით მოეკდებოდი ამ ყველაფერს.

შემიყვარდა (5თავი)

დაახლოებით 10 წუთის მცდელობის შემდეგ გააღეს კარი და ახალა დავაფასე ჰაერი- მეორედ ამ ლიფტში შემსვლელეი აღარ ვარ მეე რა - დავიწყე ბუზღუნი -რას შვებით? კარებში მარიშკა, გიო და ეკე შეგვხდნენ

შეშლილი ფსიქოლოგი (6)

-დაგენიძლავები თეკლა თავს გაუხეთქავს.-ჩემ ხელს ხელი შეაგება მათემ.-ჰოო მართლა გაბიმ თქვა ვიღაც უნდა გაგაცნოთო. მგონი შეყვარებული მოყავს.-გაიცინა და ოთახიდან გავიდა. რა დამემართა? საშინელი გულისრევის

მარადიული (სრულად)

- დე, მამა მოვა? - სამი წლის ვიყავი პირველად,რომ ვკითხე,მაგრამ მისი აცრემლებული თვალები,რომ დავინახე სათითაოდ დავუკოცნე თურმე ორივე. არც ეს მახსოვს ... დედა მიყვებოდა ხოლმე.

ყველა'ფერი(თავი 4)

თავს ძალიან ცუდად გრძნობდა.ვერასდროს წარმოიდგენდა,თუ მსგავსი რამ მოხდებოდა,ბევრჯერ ენახა ბიჭის გაბრაზეგა,მაგრამ ის რომ მისთვის ეყვირა,არ ახსოვდა. ძალიან გაბრაზდა,უნდოდა ვინმესთვის ეყვირა,ეჩხუბა,მაგრამ

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 8)

გავუღიმე და ისიც კლუბში შევიდა.ღრმად ამოვისუნთქე და თვალები დვხუჭე,კედელს მივეყრდენი და ფიქრებში ჩავიძირე,როცა უცებ შენობის უკან საზარელი სიცილი მომესმა,ხმა ჩემკენ მოდიოდა.

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 8)

-რა მოხდა შერიგდით?-გაკვირვებულმა მკითხა -არა.საბოლოოდ გავწვიტეთ ურთიერთობა. ისე მიყურებდა როგორც მძიმე პაციენტს. -თუ გინდა სახლში.. -არა!გზა განაგრძე.ერთად განვაგრძოთ.ხომ დამეხმარები?-გავუღიმე,მანაც გამიღიმა და გზა გავაგრძელეთ...

ნაიარევს (1)

მიუხედავად დაფარული სახისა, უზადო სურვილებს იწვევდა პატარა ქალბატონი დარბაზში მსხომთა გონებაში, შეუქცევადად მდნობ მამაკაცთა ცოლებიც კი ვერ ინარჩუნებდნენ ბოლომდე პირქუშ სახეებს, რადგან როგორც კი პირველი ბგერა მოსწყდებოდა მის ბაგეებს, ჯერ მცირე,