ჩემნაირი (თავი 1)

-სამყარო საოცარი რამეა, ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ წიგნს დავწერდი თანაც საკუთრ ცხოვრებაზე. თურმე რამდენის გაკეთება შეუძლია ადამიანს. ცხოვრებაში ყველაფერი გარკვეული კანონზომიერების მიხედვით ხდება. ჩემს ცხოვრებაშიც განვითარებული კარგი თუ

მე შემომხედე! 1

მიკუჭული და შემდეგ კუთხეშ მიგდებული ფურცელი გინახავთ? არავინ როარ აქცევს ყურადღეებას, არადა მასზე მნიშვნელოვანი რამ წერია.სწორედ რომ ეგფურცელი ვარ მე.დიდ კორპორაციაში ვმუშაობ ჩემთვის მშვიდად და წყნარად.არავის ანაღვლებს ჩემი ბედი, მათ შორის არც მე.

დაგვიანებული ნაბიჯი (სრულად)

იდგა და უყურებდა ცრემლით და უდიდესი ტკივილით სავსე თვალებს. ხედავდა და გრძნობდა თითოეულ ჩამოვარდნილ ცრემლს. თითოეული ცრემლი გულზე ეკალივით ესობოდა. უძლური იყო ამ ყველაფრის წინაშე. არ შეეძლო ენუგეშებინა ვინმე,

მრუდე ბილიკები ( თავი 3)

მათ შორის იყო რაღაც უხილავი ძალა, ერთი ვნება და ერთი გრძნობა ჰქონდათ იმ წამს ორივეს. დამფრთხალი კურდღელივით ეკვროდა ზედ ქეთო საყვარელ კაცს და გული სიამოვნებისაგან ეკუმშებოდა. მხურვალე კოცნას და ალერსს გაეყუჩებინა და მისი ყოველი მოძრაობა გონებას

ცუდი,კარგი და ბოროტი

პირველი ტაიმი დასრულდა და ვინ რა ჩემს ფეხებს აკეთებ?-ნერვიულად დადიოდა მწვრთნელი გასახდელ ოთახში ისე ნერვიულობს თითქოს წაგება არ აწყობდეს,მაგრამ მთავარ მწვრთნელობასთან ერთად მამაზეციერმა ამ კაცისთვის მსახიობური ნიჭიც არ დაიშურა

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 12)

ეს გამომართვი და მომისმინე. - ქამრიდან მეორე პისტოლეტი იძრო და ხელებში ჩაუდო. - ხმარება ხომ გახსოვს?

შენსკენ სავალი გზები 17 თავი

- მე ეხლაც ვერ მოვსულვარ გონს. წარმოგიდგენია მამა ვარ თან 2 ბიჭის.იცი როგორი საყვარლები არიან,შეუძლებელია პირველივე დანახვისთანავე არ შეგიყვარდნენ, თან ყველაზე მაგარი ისაა, რომ ჩემი ასლები არიან ისე მგვანან ძმაო.

მისი სიძულვილის ხუთი მიზეზი ( სრულად)

ამბავი გეეძღვნება თქვენ, ვისაც სტომატოლოგების გეშინიათ. გახსოვდეთ, რომ ღიმილი ერთ_ერთი ყველაზე მშვენიერი რამაა ამ სამყაროში და გულს ყველაზე უფრო ათბობს მზის შემდეგ.

მომკიდე ხელი - თავი მეექვსე

მოვალეობის შესრულების შემდეგ გადავწყვიტე გამესეირნა და ნოემბრის ბოლო დღეების ცივი სილამაზე კიდევ ერთხელ შემეგრძნო. მომავალი ზამთრის პირველ დღეებს თან სევდა და მელანქოლიური განწყობა მოჰქონდა, რაც უკვე 28 ნოემბრის ამ ქარიან საღამოსაც გადასდებოდა და

ჩვენ (თავი 19)

- ამის დედას შევ*ცი - ტუმბოდან ყველაფერი ერთი ხელის მოსმით გადაყარა და სახლი დატოვა,დამტოვა გაურკვევლობაში და გაქრა დადიანი,ცრემლები მდიოდა, რატო იყო ასეთი პრობლემა ჩვენი ერთად ყოფნა,რატო გვიშლიდა ყველა და ყველაფერი ხელს ვერ ვხვდებოდი,