მან იცოდა

მაშინ როდესაც გავიგე, რომ ესპანეთიდან ჩემი ძმის ძმაკაცი უნდა ჩამოსულიყო ჩვენთან სტუმრად.. გულმა ახლიდან დამიწყო სხვანაირად ძგერა.. ისევ ვიყავი ბედნიერი.. მას წინასწარ მივენდე მივენდე ბიჭს, რომელსაც ჯერ არ ვიცნობდი.. მაგრამ მინდოდა დრო მალე გასულიყო,

ზედმეტ სახელი ,, ჯუჯა” ( ნაწილი მეორე)

ნისლივით გადაჰკროდა ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნა ცაზე, გამაყრუებელი , საზარელი ხმით. ღრუბლებიდან წვიმის წვეთებმა სწრაფად დაიწყეს ცვენა. თითქოს ამინდიც გრძნობდა გოგონას ტკივილს და ცდილობდნენ გრძნობების გამოხატვას. პატარა ოთახშია სადაც უკუნითი

სიყვარული თუ უბრალოდ აკვიატება?!(6 თავი) +18

და მაინც რამდენ გამოცდას გვიტარებს ცხოვრება?! რამდენი ტანჯვის,ტკივილის,მწუხარების ატანა გვიწევს რომ ბოლოს ბედნიერები ვიყოთ,და ვიქნებით კი ბოლოს ბედნიერები?

ცოლად გამომყევი. (1)

ქუჩაში ლავანდის სურნელება ყველას ერთიანად ედებოდა, ყოველი მოსიარულე კაცი თავს აბრუნებდა და ნეტარებით შეჰყურებდა "ბომბას" , რომელიც მათ გონებას სრული მასშტაბით ატერორებდა.

რეალობის სისასტიკე (1 თავი)

-დღეს ვინ გვაჭმევს?_მორიგი ბურთულა ჩამოაგდო კრიალოსანზე გოგომ და დანარჩენებს გადახედა. -უკვე ხუთი წუთია მამალაძეს პირი გაჩერებული აქვს და უკვე სერიოზულად მეშინია ჩემ ბარკალს პონჩიკად არ ხედავდეს.

სიკვდილიდან სიცოცხლემდე(4 ნაწილი)

ლანკა და გუკა გამწარებული უვრიოდნენ და ჩხუბობდნენ.უფროსწორად გუკა ყვიროდა და ლანკა სართოდ არაფრათ არ აგდებდა მის ყვირილს ამრეზით უყურებდა. -გაეთრიე მეთქი,გოგო აქედან.

თვალი არ მომაშორო! (თავი 10)

ელენა სახლში იყო ეს პერიოდი, საშინლად დასიებული თვალებით და აწითლეული ცხვირით.არაფრის სურვილი ჰქონდა, დედასაც იმისგამო ელაპარაკებოდა რომ რამე არ ეეჭვა. გოგონებსაც ხათრს ვერ უთეხდა, თორე ახლა მარტო ყოფნის და გლოვის გარდა არაფერი უნდოდა.

რა მოხდებოდა, რომ ... (2)

-ხვალამდე.უთხრა ბიჭმა და გაუღიმა. გოგონა სადარბაზოში შევიდა.შემდეგ დაქოქა დემეტრემ მანქანა და ადგილს სწრაფად მოწყდა.მარიამი სრულ აგონიაში იყო. ვერაფერს ვერ იაზრებდა.მისი დაქალი თაკოც კი მის გვერდით არ იყო.

კოცნის ვალი (9)

-როგორც იქნა, მოგაგენი-ამოიხვნეშა და წინ დამიდგა. -რატომ არ ჩხუბობ?-ქვემოდან ავხედე გაკვირვებული, ოდნავ გაფართოვებული თვალებით და მის შავ გუგებს დავაკვირდი, რომლებიც უკვე ლამპიონების სინათლეს ირეკლავდნენ და თავადაც ციმციმებდნენ, ოღონდ უფრო ძლიერად

სიზმარი თუ რეალობა?(დასასრული)

- ესეიგი მუდამ შენს გვერდითაა... - მუდამ. - თავს ვდებს და თვალებში ვუყურებ - მოდი ესე ვიწვეთ კარგი? მინდა გიყურო - ჩემს ვაჟს ვეუბნები და ისიც თავს მიქნევს. მამის თვალები აქვს, შავი ლამაზადი თვალები. მის თვალებში კი ჩემს ანარეკლს ვხედავ. ქალს რომელიც