დრო! ( ნაწილი 1)

- მომენატრე მაშა, დაძაბულმა წაიღო ხელი მისკენ და მაშოც მომლოდინედ, ღიმილით უყურებდა, გადაღრლილ ნატანჯ სახეს, რომელსაც წვერიც ვერ მალავდა, თვალებში ეტყობოდა ყველანაირი ტანჯვა, გადაღლა, ცხოვრების უხალისო განწყობა და განადგურებაც - სიკვდილამდე

შენი უღელი (თავი პირველი)

ანანო დილიდან ელოდებოდა დადუნას და თინათეს გამოჩენას, ისინი კი როგორც ყოველთვის აგვიანებდნენ.  მოუთმენლად აკაკუნებდა თითებს კლავიატურაზე და მეასედ კითხულობდა ელ. ფოსტაზე მოსულ   შეტყობინებას

შანსი & რწმენა

ყველა მორწმუნე სინამდვილეში ერთი რამაა, მასიმა. ყველა მორწმუნე ბრმაა. ვინც ბრმა არაა, მას რწმენა ვერ ექნება, რადგან ის, რასაც ხედავ, მისი არსებობის იქეთ არ გაგახედებს. შენში რომელი კვდება პირველი

Are you lost baby girl?! (თავი1-6)

დილით, ტელეფონის ვიბრაცია მაღვიძებს. ჯანდაბა,სასტიკად მეძინება, თანაც დღეს ხომ კვირაა! ვინ არის, რა უნდათ?? უსიამოვნო სახით და დახუჭული თვალებით დავავლე ხელი ტელეფონს და ნახევრად მძინარე ხმით ვუპასუხე.

ვარდისფერი ქალბატონი (pink lady 5)

-მესიზმრები არა -სიზმრებშიც მხედავ -ნწ დღეს პირველად მესიზმრები -ვაპირებ ამის მერე ხშირად დაგესიზმრო

მე ვარ სიზმარი (სრულად)

ჩემი ხელები მოიქცია თავის ხელებში. დავხედე. სათუთად მეფერებოდა ჯერ კიდევ მთრთოლვარე თითებზე. ასე, მასთან ახლოს, მახლობლად მყოფი, ალბათ შეეძლო მთელი სამყაროს ბოროტებისგან დავეცავი, მაგრამ ჩემივე თავისგან უსაფრთხოდ ვერასოდეს დამიგულებდა.

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეთოთხმეტე თავი)

მანქანის კარი გავაღე და საოცრად სუფთა ჰაერი ჩავისუნთქე. ირგვლივ ყველაფერი სიცოცხლეს ასხივებდა. ტბიდან მონაბერი გრილი ჰაერი თმებს მიწეწავდა.

ცივი თვალები (მეოთხე თავი)

- არ მგონია, რომ უნდა აგიხსნა, მაგრამ... - არც მე მგონია, რომ უნდა ამიხსნა - შევაწყვეტინე და გამოვედი. მაგარი ხარ ნიკო. ქალს წინადადების დასრულება არ აცალე! ეგრე გაგზარდა დედამ 18 წლამდე? ეტყობა, მერე ქუჩა ჩაერია აღმზრდელობით პროცესში და დედის

სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე წიგნი2

ახლა ჩემს თავს სრული საოცრება ხდება. ამდენი ემოციებისგან სულ ამებნა თავგზა. მე ახლა ავტომობილში ალ ქარიმთან ერთად ვზივარ და ჩემს წინ არსებულ საცობს ისეთი სახით გავცქერი, თითქოს საოცარი მირაჟი გადამშლოდეს წინ. ისეთი დაბნეული ვარ, მართლა არ ვიცი რა

გოგონა ციტრუსის ბაღიდან (სულ)

_ისე, სიმპატიური კია, რას ერჩი , თან ცხენები უყვარს!_ ჩაილაპარაკა ანცი ღიმილით და ისევ გვერდით მომიჯდა. კალთაში რამდენიმე ჯერ ისევ მომწვანო ლიმონი ჩამიყარა._რა დაგიძახა? მჟავე? რა ზუსტად შეგეფერება ეგ სახელი, არა?!