სულ'ს'შვიდი ( თავი 1)

ექვსი განსხვავებული სახე და ისტორია. სულ შვიდნი ვართ, ცრურწმენების ნაკლებად მჯერა, მაგრამ ხომ ამბობენ კარგი ციფრია შვიდიო, ჰოდა დაიჯერეთ. დაწყება ყოველთვის რთულია, განსაკუთრებით მაშინ, როცა სინამდვილეში უკვე დიდიხნის დაწყებული ისტორიიდან

ბედისწერა (თავი1)

გამარჯობათ! ამ საიტის მუდმივი მომხმარებელი ვარ. ყოველთვის მქონდა სურვილი ერთ დღესაც მეც დამეწერა ისტორია და თქვენთის გამეზიარებია. დიდი ხანია მინდა, წლებიც კი... და მე აი აქ ვარ. ძალიან ბევრი ისტორია მაქვს წაკითხული და მინდა ჩემმა ისტორიებმაც ისევე

2017 წლის ბედნიერი დასაწყისი (თავი 1)

სულ რაღაც 5 წუთში 2017 წელიდადგებოდა მე და ჩემი ერთგული ძაღლი ქუჩაში მივსეირნობდით ძალიან სიჩუმე ჩამოწოლილიყო მხოლოდ სახლებიდან გამოსული ხმები არღვევდა სიჩუმეს ყველა თავის ოჯახთან ერთად ზეიმობდა ახალი წლის მოახლოებას აქაიქ “სალიუტების” (ქართულად

დაბრუნება (თავი 1)

-ვაა ნიკუშ გაიღვიძეე? -ვეუბნევი ჩემს ძმას და ლოყაზე ვკოცნი. ის საშინლად სიმპატიურია… ყოველთვის ვტრაბახობდი იმით რომ ის ჩემი ძმა იყო. ყველა გოგო აფანატებდა მასზე, ამას იმიტომ არ ვამბობ რომ ჩემი ძმაა. შავი თმები აქვს, მაგრამ ძირითადად სულ გადაპარსული,

ლიფტის რომანი [თავი 3]

მაკიაჟი სულაც არ მჭირდებოდა, ისედაც ლამაზი კანი მაქვს. ჩემს ბუხუნია ტუჩებზე მოჭყანული ტუჩსაცხი დამატყეპეს. ის კი არ იციან, რომ შევჭამ და აღარაფერი დამჩება.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარია.მეორე ნაწილი თავი 6

-არ იზრდები,არ ბერდები,არ იცვლები და შენ წარმოიდგინე რომ გაიზარდო,რომ დაბერდე და რომ შეიცვალო ერთი წუთით ვერ აგიტან ჩემს გვერდით. -ჩემთვის ის წუთია ყველაზე ბედნიერი,როცა შენს სახეზე ვხედავ ღიმილს,გულიდან წამოსულ ღიმილს.

დანაღმული (მერვე ნაწილი)

- ნახე,ამ გულამოსკვნილი ტირილისაგან თვალები როგორ დაგისივდა,_ტკბილი კოცნებით დაუღალავად მიწამლა დაღუდუდებული ქუთუთოები,_უბრალოდ მინდა, ერთი რამ გაიაზრო. წყალსაცავი მნიშნველოვნად ცვლის მდინარის ხეობის ლანდშაფტს. იტბორება და ირეცხება მის ნაპირებთან

ნუ მეთამაშები.! (თავი 14)

-ბექა.-ეხლა ეს იყო რაც ყველაზე მეტად მტკიოდა. -ჩემი ბექა.-თვალები ძლიერად დავხუჭე და აღვიდგინე მისი ღიმილი, შავი ლამაზი თვალები, მისი ძლიერი ხელები ასე რომ მაგიჟებდნენ. -ღმერთო ნუთუ ასე უნდა მომხდარიყო. ნუთუ ეს ყველაფერი დავიმსახურე. ეხლა როგორ

*სისხლიანი პაემანი* (დასასრული)

პედლებს მიაწვა და მთელი სისწრაფით გავარდა მთაწმინდისკენ. სახლის მიმართულებით ჩამწკრივებულ ლამპიონებს გახედა,სადაც მაღალი იარაღიანი ტიპები ამშვენებდნენ გვერდი-გვერდს,შესასვლელთან კიდევ ორი ახმახი იდგა,ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში და რაღაცაზე

უნებლიე შეცდომა (18 თავი)

-აქ რა გინდათ ხალხო? -გაიგებ_თვალი ჩაუკრა ლილიამ და ხელი უბიძგა -აი თქვენი ნომერია წამოდით. -გიმენთ, რით შემიძლია დაგეხმაროთ?_ღიმილით მიმართა თანამშრომელმა სკამზე ჩამომჯდარ გოგის, რომელიც საბუთების ამოღებით იყო დაკავებული.