ჩვენ (თავი მეოთხე)

იმ ღამის შემდეგ დადიანი არ გამოჩენილა, დიახ , სწორად გესმით , არ მინახავს ერთი თვე , არვიცი როგორ ახერხებდა მაგრამ საქმეებს ისე აგვარებდა მე რომ ვერ ვხედავდი,მის სილუეტსაც ვერ ვხედავდი, თითქოს გაქრა , არც ბიჭებთან გამოჩენილა , არავის არაფერი გაუგია

რასაც დასთეს... ( სრულად )

- რასაც დასთეს იმას მოიმკიო, ძალიან სწორად უთქვამთ ჩვენს წინაპრებს, ფაქტიურად მთელი ცხოვრებაა რაც ჩემი დაუფიქრებლობის და თავქარიანობის შედეგს ვიმკი...

Garden of four seasons (თავი 8)

მივედი თუ არა სახლში, პატარა სოფია გამოქანდა და ჩამეხუტა.მას უკან მოყვნენ დეიდა,ბებო,მამიდა,მამიდაშვილები,ბიცოლა,ძია,ბიძაშვილები.....ვერც კი წარმომედგინა თუ როგორ მომნატრებოდა თითოეული მათგანი.მომეხვივნენ,გადამკოცნეს,მომიკითხეს.

May love burn everything ( final)

მეორე დილით ყველაფერი მშვენიერი იყო, ბელამ რომ გაიღვიძა ნოეს მკლავებში სიამოვნებისგან გააჟრიალა, მონატრებულ ტუჩებს დაწვდა და ბიჭიც გამოაფხიზლა წუწუნით. - კარგი რა პატარა ქალბატონო ცოტახანიც დამაძინე.- ცხვირზე ცხვირი გასუვა გოგონამ და მისი

ცუდი გოგო (სრულად)

მიუხედავად ჩვენი გიჟური და სახიფათო თავგადასავლისა, ამ კაცის გვერდით სიმშვიდე სუფევდა. უფრო სწორედ მე ვგრძნობდი მის გვერდით სულიერ სიმშვიდეს. საკუთარი თავი მის სურვილში გამოვიჭირე.

Garden of four seasons (თავი 7)

მე და ლუი თვითმფრინავში ვიჯექით.(პარიზში მივფრინავდით).ყოველ წელს (ბოლო სამ წელს თუ არ ჩავთვლით)ასე ხდებოდა ჯესიკა ლონდონში მიდიოდა შობის აღსანიშნავად,ეშლი ვაშინგტონში,მე და ლუი კი პარიზში.ახლა ლუი ჩემს პირისპირ იჯდა და მასთან დაკავშირებულ ყველა

Garden of four seasons (თავი 6)

როდესაც თვალები გავახილე პირველი ვინც იყო,ჯესიკა დავინახე,რომელიც იატაკზე იჯდა,თავი ჩემს საწოლზე ედო და ხელზე მებღაუჭებოდა.ალბათ საწოლში ვერ ვისვენებდი და ვწრიალებდი.,,საწყალი ჯესიკა მთელი ღამე არ სძინებია."

May love burn everything ( part 7)

- ლალი....- ამოიკნავლა საწყლად და კიდევ სცადა წამოჯდომა, მაგრამ ისევ ვერ შეძლო და გონება დაკარგა გაუსაძლისი ტკივილის გამო.

Garden of four seasons (თავი 5)

–ქორწილი?!შენი და სულ გაგიჟდა?!–შეუტია ლუის ჯესიკამ როგორც კი დაიმარტოხელა. ლუი ფანჯარასთან აყუდებულიყო და ხელებგადაჯვარედინებული სივრცეს გაჰყურებდა. –ლუი შემომხედე!რა ჯანდაბა გჭირს?–სახე ძალით შემოატრია

ჩემი ოთახი (სრულად)

20.. წლის 14 ივნისი თბილისი -მამა, ჩვენ მზად ვართ ... მზად ვარ პარტიას შევუერთდე და ... -შენ, ამ ახირებულ ლაპარაკს ან თავს დაანებებ ან ... -არა, ზურა, მომისმინე, შენ იცი ჩემი დამოკიდებულება ამ ყველაფრის მიმართ, მე დაგიდგები გვერდით, როცა ...