პაპასკირი და ბაბუციძე 23

- მე აგარაფერი მგონია გაიგე? ვერ ვიგებ უკვე ვერაფერს რო წარმოვიდგენ აქ შემოდიოდა და გიყურებდა ალბათ გეხებოდა კიდეც ჭკუიდან გადავდივარ,-არავინ შემხებია-ეგ უნდა დავიჯერო?-არც უნდა შეგეპაროს

მეიმედები (თავი 3)

-ელენა მორჩი ტყუილებს და ყველაფერი მომიყევი დროზე რამოხდა -სხვა გზა არ მაქვს მიას ყველაფერს ვუყვები-ენ ეგ ღირსია მიხვიდე და თავი გაუჩეჩქვო ხომ გითხარი არ არის კარგი ადამიანითქო მაგრამ დამიჯერე

უნებლიე შეცდომა (3 თავი)

-კაი რა დე, ხომ იცი არ მიყვარს, დღეს უბრალოდ აუცილებელი იყო.მალე შეტყობინებაც მიიღო ქვემოთ გელოდებიო. ღრმად ჩაისუნთქა და მეორე სართულზე მცხოვრებმა სწრაფად ჩაირბინა კიბეები რამდენადაც მაღლებით შეძლო.

ერთი ღამე (3)

-მისმინე ალექსანდრა შენ შეიძლება არ მიცნობ მაგრამ მალე გამიცნობ უბრალოდ მენდე და დაგეხმარები, ისეთი სერიოზული ვიყავი რომ ჩემი გამიკვირდა.-სასაცილოა, არც კი გიცნობ, აქაც არ მასვენებენ,

არჩევანი(თავი10)

-გეყოფა ,ამ იქნებ იქნებ ის ძახილი. შეწყვიტე რადა და წამოდი ჩემო პატარა. უცბათ ჰალუცინაციები დამეწყო ,დავინახე რომ ალექსი მორბოდა ჩემსკენ მოვიდა ამიტაცა ხელში და ზუსტად ისე ჩამეხუტა როგორც მე მსიამოვნებდა . -რადა,მიყვარხარ .

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მეექვსე]

დილთ ადრე გამეღვიძა, გამეღვიძა რა ანდრეიმ გამაღვიძა, ჩემი მაღვიძარაა ეგ.დამირეკა, მომიკითხა და მითხრა როცა მზად ვიქნებოდი და მუშაობა მომინდებოდა მეთქვა, რომ სამსახურში მივეყვანე. მეც დავეთანხმე და საწოლიდან წამოვიზლაზნე. რათმქუნდა განრიგი არც ახლა

ნუ მეთამაშები.! (თავი 2.)

-არ შეგიყვარდე.-სიცილით ვუთხარი.პასუხი არ გამცა, გამიღიმა და ჩემი ნომერი დატოვა.შემეშინდა არ მინდოდა გრძნობები გაგვჩენოდა.ეს თამაში უნდა დამთავრეულიყო. შიშველ სხეუზე გადავიფარე ზეწარი და მითანგულს ღრმად ჩამეძინა.

გიჟური დღეები (თავი 10)

-მე არასდროს შემიგინებია მანდატურისთვი! - ჩაიცინა მიშომ. მე და ვაჩემ ერთდროულად გადავატრიალეთ თვალები და სულმოუთქმელად ჩავცალეთ ჭიქა. -შენც ტო? - მომიბრუნდა შეზარხოშებული ვაჩე.

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 23)

- გიყვარვარ? თვალებამღვრეულმა ჰკითხა ქალს.- მიყვარხარ,სან..თითები მის ქერა თმაში ახლართა და ვარდისფერ ტუჩებს დაეწაფა,ისე,თითქოს პირველად კოცნიდა. - უკაცრავად,ხელს გიშლით ვიცი,მაგრამ სანამ მეორე

63 ნაბიჯი (2)

ისევ ისე ოფლში გაწურულს მეღვიძება. აჩქარებულ გულზე ხელს ვიდებ, მეორე ხელს კი დაცვარულ შუბლზე ვისვამ. ფეხებს გადასაფარებელის გარეთ ვყოფ, ხალათს ვიცვამ და მეორე საძინებლისკენ მივდივარ,