საუკუნო სიყვარული.თავი 6.

-ერთი დღე იყვნენ ერთად თუ 1000 წელი,ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს.მამა გაიგე,რომ ის ხელმოწერილია შენს შვილთან და ისევე სრულფასოვანი წევრია ჩვენი ოჯახის,როგორც მე და როგორც შენ.ის ბახვას ცოლია დაქორწინებული თუ დაუქორწინებელი.

სულ'არეული...

არ ვიცი გრძნობების გამოხატვა... და არ ესმით ადამიანებს ჩემი.. არც ვამტყუნებ.. უახლოეს ადამიანებსაც არ ესმით.. ისეთი დროა, კაცს რომ უყურებ და ელაპარაკები - არ ესმის და ვის ცალია შენ, მუნჯს "გისმინოს", ან თვალებში ჩაგხედოს... ზუსტად ვიცი, რომ ის ჩემი

დათო გვარამია - თვალები

ყოველთვის მწამდა თვალების და უფრო ცისფერის, რადგან ცის ფერი სამყარო ხომ უფრო დიდია"

წყვდიადში ჩაკარგული (სრულად)

-ნუ მაგიჟებ ანასტასია - ჩემი სახელი ისე ვნებიანად წარმოთქვა ლამის ხელებში ჩავადნი -შენს სიგიჟესაც მე ნუ დამაბრალებ - ვუთხარი, შემოვბრუნდი, მის მაიკას ჩავაფრინდი და ქვედა ტუჩზე ვიკბინე -მიწვევ - ამოიხვნეშა და ცეკვა გააგრძელა -მე? რა სისულელეა - უფრო

ჩემი ოცნება სიყვარულზე ახდა

დანიელი და თამარი უნივერსიტეტში ერთმანეთს იცნობენ, ერთმანეთი უყვარდებათ, მათ ცხოვრებაში არის ეჭვიანობა, სიხარული, სიყვარული, მაგრამ ერთი უბედური შემთხვევა

თვალი არ მომაშორო.! (დასასრული)

მის წინ ორი ანგელოზი იყო ქალი რომელიც თურმე მთელი ცხოვრება უყვარს და ასე გაგრძელდება მთელი დარჩენილი სიცოცხლე და ახლად დაადებული ვაჟი.! რომლის ყოველი ამოსუნთქვა უბედნიერეს კაცად აქცევდა, მათ გამო! მხოლოდ ამ წამების გამო ღირდა მთელი მისი სიცოცხლე.!

პოეზია და ხალხი

ამ ქალაქში, ქვეყანაში თუ ამ მსოფლიოში ვიცი, ვიცი რომ აქ სულ არავინ, სულ არავინ დაგვაფასებს. და მათ ყველას, უგუნურებს დაუდიათ ერთი ფიცი, აქ ხომ არც კი კადრულობენ, რომ უყურონ ამ ანფასებს. მაგრამ, მაგრამ რომ მოვკვდებით განგვადიდებს ყველა, ყველა.

ნუ წახვალ

ნუ წახვალ იცოდე ვიტირებ ცრემლები დამისველებს წამწამებს. ნუ წახვალ იცოდე ვიყვირებ ჩემი ხმა გაგაღვიძებს ამ ღამეს ნუ წახვალ იცოდე დავიღლები და მე ჩემს გრძნობებში ავინთები ნუ წახვალ იცოდე გავიქცევი და ფრთებით ზეცაში ავფრინდები.

" უსახელო "

გრძნობა ან არსებობს, ან არა.. არ მჯერა გამქრალი გრძნობების.. ე.ი არც ყოფილა, უბრალოდ შეგეშალა, მოგეჩვენა.. არც უნაკლო და უშეცდომო ადამიანების არსებობის მწამს.. მარცხი მხოლოდ გარემოებაა, თუ არ მარცხდები - არ ვითარდები.. არ უნდა დანებდე.. დანებება

კონსტანტინოპოლი (დასასრული)

არავინ იცის როდის შეხვდა აჰმედი ელისაბეტს და როდის გაიცნო საკუთარი ქალიშვილი. ცნობილი მხოლოდ ის არის, რომ კონსტანტინოპოლის მიწებზე მშვიდად და ბედნიერად იცხოვრეს წლები და მათი სიყვარული ხატებათ ჰყავდათ ადგილობრივებს.