თითქოს

თითქოს ჩემი სითბო გაქრა,ჩემი ალერსი დადნა,მე მენატრება კრძალვა ასევე ფლირტით დაღლა.მე რომ ვუყურებ შენს სახეს,აციმციმებულ თვალებს,ასევე ღიმილს შენსას მე კვლავ მეძლევა ძალა.თან ვფიქრობ ნეტავ ისაა?

სტუმრობა საიქიოს თავი V (საოცრებების დასაწყისი)

- კარგი რა ედუარდ, მე უკვე ვეგეტარიანელი ვარ, დაწყვარდი მას არ შევჭამ!- წყნარად გამომხედა და ბზინვარე ღიმილმა გადაურბინა სახეზე. ერთერთი სკამი მოიტანა და ჩვენს მაგიდას მოუჯდა ათანასე, მისი სახელი ძალზედ

სიძულვილის ექსტრაქტით [ნაწილი პირველი სრულად]

-გითხრა? -ვუყვირე მე -გითხრა?... -ხელი ვკარი და დავეჯაჯგურე -ნუ მათქმევინებ,  ორივემ ვიცით, რომ ინანებ. -ცრემლები წამომივიდა და ამჯერად არ შემიკავებია. ხელი გამოვტაცე და გაქვავებულ ახვლედიანს გავცილდი.

პაიკი...

ჭადრაკი,თამაში რომელსაც სამეფო სულის ხალხი თამაშობს და არა სამეფო წარმომავლობის.თამაში რომელიც მოითხოვს გამოეთიშო ყველაფერს რაც შენს ირგვლივ ხდება და კონცენტრირება მოახდინო ლამაზად,გრაციოზულად

ტკივილის თანაზიარი

ჰარმონიაში ვეძებდი სიტკბოს და, აი, ვნახე, მაგრამ დავნებდი, ცალმხრივი გრძნობის უარმყოფელი, მე შევიქმენი დღეს სხვისი ღმერთი... დანაშაულად მექცნენ გრძნობები, არსაით ისმის იმედის ხმები...

ცხოვრების გზა

დღეს გადავწყვიტე ლექსის დაწერა,მუზა მეწვია, გრძნობა ატირდა ხვალ ალბათ ისევ აღელვებული ვეღარ შევძლებ და ვეღარ ავიტან.რთულია გერქვას ადამიანი სცადო ცხოვრება უფრთო ფერიად რადგან გზებია ჩვენს

როგორ შემიყვარდა კრიმინალი XI თავი (ნაწილი II)

- პირველი ბიჭი გინდა თუ გოგო ?- სახე ყურებამდე გაუხია ღიმილმა დემეტრაძეს და გვერდზე სავარძელში მჯდარ ანუკის გადახედა. - ორივე!- გაცისკროვანებული თვალები შეანათა გოგონამ.

გიჟი ხარ და მეც გამაგიჟე... (თავი 2)

სასწრაფოდ ავირბინე ჩემს ოთახში და კარები ჩავკეტე... გავიგე ქვევიდან როგორ ამორბოდა დედაჩემი...-ტასოოოო , გააღე კარი სასწრაფოდ.-მიყვიროდა დედა სიცილშეპარული ხმით...-არააააა- დავიკივლე...

თაფლუჭივით მომინდა

ოცნებების ფოთლებქვეშ, მზიანეთის ტყეებში,მოვალ, ჩაგეხუტები, ბაგით ვარდებს მოგიტან,შენი თმები ტანსარო, მალინისფერ დღეებში,ისე მარწყვისფერდება, თაფლუჭივით მომინდა..ამეკიდა სიამე, თრთოლვას ვეღარ ვიამებ,

მე გადავრჩები

მე წარმოვიდგენ შენსკენ მომავალ ბილიკებს...შორეულ გზას და ეკლიან ველებს.. მე ვერ გავივლი უმტკივნეულოდ შენსკენ მომავალ გზას...მაგრამ ამ წამსაც კი რომ დავფიქრდე,არც უფლება მაქვს და არც სურვილი,