თუ იღბალი მაქვს,მაშ რატომ მაქვს თვალები სველი?

თუ იღბალი მაქვს,მაშ რატომ მაქვს თვალები სველი?რატომ მთრგუნავს და არ მასვენებს გრძნობები ძველი შენ თუ არ მყავხარ, ვინ იქნება ამ გულის მცველი? დიდი ხანია შენს დაბრუნებას მე ისევ ველი...

ჩემი თვალები

ჩემი თვალები დღეს წყლისფერია,ჩემი თვალები გეფერებიან,ჩემი გულიდან კვნესა ამოდის,ეს მხოლოდ ჩემი დასასრულია...შენმა სიშორემ გული მომიკლა, თვალბმა ცრემლი ვერ შეიკავა.ცრემლის მორევმა თავი იჩინა

მაპატიე...

მეგონა თუ ტკბილ ძილს არ მისურვებდი ისე დაძინებას ვერ შევძლებდი და მეგონა რომ ის დღე რომელიც შენი ესემესის გარეშე გათენდებოდა საშინელი იქნებოდა... არა საშინელია მაგრამ ადამიანი ხომ ის საშინელი არსებაა

კვლავაც არ დავრჩები ალბათ მოგებულად

"წასვლა გამიგია, მაგრამ - პოეტურად! არის მიტოვებაც, მაგრამ - გალანტური!" კვლავაც არ დავრჩები ალბათ მოგებულად, შენ კი კვლავ იქნები, ალბათ დამა გული. საცოდავი გული კვლავ შეშლილი არის, ძლიერ უყვარხარ და ბოლო ხმაზე ბღავის. მისი მძიმე სევდა ამ

ცეკვა, სიყვარული და ჩემი გიჟი მეგობრები(საცდელი თავი)

-ერთი არ მეჩქარებოდეს მე თქვენ გაჩვენებდით ეჭვიანობას.ვამბობ და თაან სააბაზანოსკენ გავრბივარ. ძლივს ვიშორებ ფქვილს. სპორტულებს, ჩემი სტუდიის მაისურს და ნიუბალანსებს ვიცმევ, სპორტულ ჩანთას ვიღებ მანქანის

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…

ისე გავიდა ეს გაზაფხული…მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი,მე ― სიყვარულით ვარ დაზაფრული,კიდეც რომ გსურდეს, ვეღარ მიშველი.ისე გავიდა ეს გაზაფხული,მე ერთი სიტყვაც არ მახსოვს შენი.

ვარსკვლავი (თავი პირველი)

მოთხრობა ეხება ახალგაზრდა წყვილის ცხოვრებას და მათ შორის სირთულეებს, ნაია და ნოა ჩვეულებრივი თინეიჯერული მოაზროვნეები არიან. ამბიციები მათ ბევრ თავგადასავალს მოუწყობს და ბევრ დაბრკოლებას გადაალახვინებს.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეცხრამეტე)

ქორწილის თარიღის მოახლოებასთან ერთად, ღელვაც მემატებოდა.იმდენ რამეზე ვფიქრობდი ერთდროულად, მეგონა, ვერაფერს ვაკეთებდი წესიერად. მინდოდა ყველაფერი განსაკუთრებული ყოფილიყო და სანდროც ოცნებების

პოლტერგეისტი #2 (ფათერაკები მატარებელში)

- რა გინდა, რას გვერჩი, რას გვაშინებ! - ეუბნება გამწარებული არტური გოგოს.- რა მოხდა, რაშია საქმე? - თითქოს არაფერი ყოფილიყო, ისე კითხულობს იგი და ჩვენი დარდი სულაც არ აქვს.

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეხუთე)

-სანდრო გავიგე დედაშენს რო ელაპარაკებოდი, ვის ცოლად მოყვანას გთხოვს?-ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.-ჩემო ლამაზმანო, წამო ისევ ტბასთან წავიდეთ და მოგიყვები-მითხრა და შუბლზე ნაზად მაკოცა. მე სიტყვას