ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მეოთხე

უეცრად და მარტოსულად, გარეთ თვალი მოჰკრა მასზე უფრო ტანჯულ სულს. მივიდა მასთან. მის გვერდით დაჯდა — წამიც არ იყო გასული, რომ უეცრად აორთქლდა.

შეპყრობილი (დასასრული)

თვალს ვახელ და უცნაური შეგრძნება მეუფლება, ხელ-ფეხი გაკოჭილი მაქვს.... დაბმული მდგომარეობაში ვიმყოფები სადღაც ბინძურ ადგილას.

გოგონა სიზმრიდან ნაწილი1

ღამის ბურუსში გახვეულ ქალაქში ცივი სიო დაჰქროდა, ბიჭის ფანჯრებს ეამბორებოდა და თან მიმავალ ფიქრებს უტოვებდა ლუკა კი, სიზმრების უსაზღვრო სამყაროში ჩაძირული, მოსვენებას ვერ პოულობდა. მისი შფოთიანი სუნთქვა ოთახის სიჩუმეს არღვევდა, რაც იმის მანიშნებელი

ნისლისფერი-ნაწილი1

თვალები დავუხუჭე ძალიან მაგრად, ძალიან მაგრად. მინდოდა გონება გათიშულიყო და მხოლოდ სიცარიელე ყოფილიყო. „სამყარო მეღადავება ნამდვილად“

ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მესამე

უმოწყალო, მარტოსულ უცხო მიწაზე, ბრწყინვალებას მხოლოდ მაშინ იპოვი, როცა ირწმუნებ, რომ ის მუდამ შენთანაა. სხვაგვარად, მარტოსული ადამიანი ვერასოდეს იგრძნობს ბრწყინვალებას.

მივდივარ

უკვე სათითაოდ დავწყვიტე შენს გულთან გაბმული სიმები. ჟანგბადით ავივსე ფილტვები, სუნთქვისთვის სულ აღარ მჭირდები.

მიამბე რამე

მიამბე რამე, იმ ძველიდან როგორც ზღაპარი. მთების ფერდობებს ნისლები და ცხვარი ჰფენია. ამ დილის ნისლში, მოწყენილი გიხმობ, წაწალი. მიამბე რამე, სანამ უფრო მომიწყენია.

მე და შენ

მე და შენ ჩემო ყორანო გვქონდა ლამაზი ზღაპარი და სახლიც გვქონდა ყორანო, დარდიც, ამ სახლის სადარი....

ყორანო

ისევ შენ მიმღერე ჩემო ყორანო, და კვლავ შენ მომიკალი გული. არ მინდა, არა მსურს სიმშვიდე და არც ზეცა მჭირდება ლურჯი.

სულელო გოგო

გინდა და გჯეროდეს ბედის. თუკი გსურს გჯეროდეს, ოღონდ, როდესაც უსიტყვოდ წავალ, ნუ იტირებ, სულელო გოგო.