წარმოსახვითი გზატკეცილი (სრულად)

- რამე ალტერნატიულზეც უნდა იოცნებო. მიუწვდომელსა და ყველაზე ხელმისაწვდომზე. თუ დაფიქრდები, მიხვდები, რომ რამდენადაც შორსაა, იმდენად ახლოსაა. სულ შენთან არის. ფეხდაფეხ მოგყვება, მაგრამ არ გიახლოვდება... სასიამოვნო წუთია. წუთი, რომელშიც ყოფნა-არყოფნა

ეშერა (სრულად)

თემურ დანელიას თავი უსკდებოდა ფიქრისგან. აზრები ერეოდა ერთმანეთში, როცა საქმე ქალიშვილს ბედს ეხებოდა. საჭესთან იყო მთელი ძალით ჩაფრენილი, მიუხედავად იმისა, რომ მანქანა ერთ ადგილას ეყენა.

შენსკენ სავალი გზები თავი 8

- რა მოხდა მოხდა ნინა? ასეთი გამომეტყველება რატომ გაქვს? თითქოს რაღაცამ დაგასევდიანა. ჰკითხა გზაში სანდრომ ნინას. - არა სევდიანი არ ვარ პირიქით შენით ვარ ბედნიერი.. მარტო შენ და ნატა მყავხართ ამ ქვეყნად..

წითური და პოლიციელი 3

- დამნაშავის კვალობაზე კარგად- მწარედ ჩაეცინა და წამჯდა, დემეტრეც გვერდით მიუჯდა და თავისი ჩამქრალი მწვანე თვალები მიანათა. - შენ არაფერ შუაში არ ხარ თეკლა! რა იცოდი ასე რომ მოხდებოდა? თავს ნუ იდანაშაულებ, თორემ ხომ ხედავ რა დაგემართა?

თვალები

არის მომენტები როდესაც სიტყვები სულაც არაა საჭირო რადგან თვალები უკეთ ამბობენ

ჩაკეტილი სივრცე 1 თავი

-თქვენი აზრით გიჟი ვარ?-ვკითხე ჩემს ფსიქოლოგს, არაფერი მიპასუხა, სათვალე შეისწორა და თავი დახარა

ჩვენ (თავი მეშვიდე)

- დედას შევე*ი - მანქანა დაქოქა და სიჩქარეს უმატა - ნუ ტირიხარ! ნუ გამაჭედინებ უარესად! - დუმილი დაარღვია ავალიანმა, მთელი ძარღვები დასჭიმვოდა და ეს ესაა გაუსკდებოდა - მაპატიე - გაჩუმდი თამთა გთხოვ რა - ხელი შუბლზე მიიდო და გზას გახედა..

პატარძალი (სრულად)

სულ ერთი ნაბიჯიც და უფსკრულისკენ დაეშვებოდა ან უხილავ ტახტზე დაჯდებოდა, ქალღმერთად იქცეოდა . ყველა პატარძალი დგას ამ ზღვარზე და არასდროს იცი როგორ განვითარდება შენი ცხოვრება , ვინ იქნები პატარძლის შემდეგ დედოფალი თუ მონა .

შენსკენ სავალი გზები თავი 7

ხომ ხდება ცხოვრებაში მომენტები როცა უზომოდ ბედნიერი ხარ და გეშინია ხელიდან არ გამოგეცალოს ეს ბედნიერება.საპნის ბუშტივით არ გასკდეს და თან არ წაიღოს ყველანაირი გრძნობა , იმედი, ზუსტად იგივე გრძნობა ქონდა ნინას. ეშინოდა ბედნიერების ეშინოდა.

წითური და პოლიციელი 2

- მაპატიე კატ, ვერ ვუთხარი შემეშინდა, ძალიან შემეშინდა მისი რეაქციის და ვერ გავბედე თქმა, თორნიკემაც ვერ უთხრა, გვაპატიე....- ცრემლები ჩამოუგორდა გოგონას თვალებზე, ეკატერინემ კი სწრაფად მოწმინდა და გაუღიმა.