არ'ეული - [სრულად]

"-დამპირდი, რომ ერთ დღეს აუცილებლად მნახავ, მნახავ და ჩამეხუტები.-გპირდები."ალბათ, ეს სიტყვები იყო, რომელმაც იმედი მისცა, იმის, რომ ნახავდა, ჩაეხუტებოდა, შეიგრძნობდა, აკოცებდა და გააბედნიერებდა.ჯერ კიდევ ელოდება...

თავხედი გოგო (1 თავი)

როცა საქმე თვით გიგა კერესელიძეს ეხება ასეთი საქციელი გამართლებულია. რატომ ახლავე აგიხსნით. პირველ რიგში იმიტომ რომ იმ ნაგავმა მეცხრე კლასში გამასულელა და მთელი სკოლის დასაცინი გამხადა როცა პაემანზე დამპატიჟა და მაკოცა. სანაძლეო წააგო ბიჭმა

იმედი ! თავი 7

დემეტრემ ანამარიას გაუღიმა და ოთახი დატოვა..გოგონამ ოთახს მოავლო თვალი რომელიც საკმაოთ ლამაზი იყო ჩემოდანი იქვე დატოვა და დაღლილ დაქანცული საწოლზე გადაწვა.. თვალები მინაბა და ღრმა ძილის სამყაროში გადაინაცვლა... დემეტრეს კარზე

"ილიანი" (თავი 7 )

ირაკლის ნათქვამმა დამაფიქრა სწორიც იყო, ჯობდა ყველაფერი მეღიარებინა და თითონ გადაეწყვიტა უნდოდა თუარა ჩემთან ერთად გარისკვა, იქნებ ავადმყოფი არაფერში ჭირდებოდა და თითონ მიმატოვებდა, ეს უკვე მარტო ჩემი გადასაწყვეტი აღარ იყო უკვე.

მოახლოება (III თავი)

მეგონა ჩემი თავი ამის უფლებას არასოდეს მომცემდა... გამუდმებით ვირწმუნებოდი რომ დაუფიქრებლად არ მოვიქცეოდი, მაგრამ ახლა რა ხდება? ჩემს სიამაყეზე უარი ვთქვი, თუ მან მაიძულა ეს შეცდომა დამეშვა? უამრავი კითხვის ნიშანი მიტრიალებს თავში, რომელზეც ზუსტ

შენ ჩემი ადამიანი ხარ!

ოთახში სიჩუმემ ჩაიცვა შავები... ტკივილმა დაბზარა ოთხივე კედელი... ოცნებამ ვერაფრით გაუძლო ჯოჯოხეთს... თავს იკლავს ისევ და არაყავს მშველელი...

ქალაქში სადაც

ქალაქში ,სადაც კაცზე მეტი გვამი ასვენია, სადაც ,ადამიანს გადმომდინარ ცრემლებს უწონიან, სადაც ,"შენთავობას" განსხვავებულ წესად ჩაგითვლიან, სადაც ,სიმახინჯე სულის ,ხორცზე მეტად ამაყია.

ფიქრებით სავსე ღამე

რაღაც მჭირს თითქოს ვიკარები დიდ ლაბირინთში და ბრძოლის ძალაც გამომელია ვზივარ და ველოდები ვინმეს ვინც მიშველის მაგრამ ამაოდ შეუმჩნევლად მაბიჯებენ ადამიანები მათვის უსარგელო მხდალი არსება ვარ აჰაჰაჰ არადა მათ არც იციან რამდენი პრობლემა გამოვიარე

აისჰევენი (3 თავი ერთად)

რობერტის კვნესამ შეაწყვეტინათ საუბარი.რიჩარდი მივიდა საწოლთან და მეგობარს დახედა. თვალები ჩაწითლებოდა და გულისცემა გახშირებოდა. -მოკვდება?-რობს გახედა რიჩარდმა. -არ ვიცი... -მოკვდება.-თქვა მოხუცმა,-მას ვამპირმა უკბინა.

ა.ა (5)

-გაიწიეთ,ჰაერი სჭირდება.მომესმა ხმა.თვალები ოსევ დამეხუჭა, ვერ ვმოძრაობდი, მტკიოდა. სხეულის თითოეული ნაწილაკი მტკიოდა. საბოლოოდ ხმებიც ბუნდოვანი გახდა და ყველაფერი სიჩუმემ მოიცვა.თითქოს ქუხილი იყო, თითქოს საშინლად წვიმდა.