წარსულიდან დღემდე

საინტერესოა როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება,რომ ეს ყველაფერი არ მომხდარიყო,რომ სიყვარულს ჩემზე დიდი ტკივილი არ მოეყენებინა,მე ვარ ადამიანი რომელმაც მიუხედავად იმისა რომ 17 წლისვარ მაინც ვერ გავიგე რაარის სიყვარული თუმცა ვიმედოვნებ ყველაფერი წინაა და

დაწუნებული სარძლო (თავი 6)

ლენკა? შენ აქ რა გინდა?! -არვიცი თიკამ დამირეკა სასწრაფოდ ჩამოდი პრობლემააო და აქ მოვხვდი. -თიკა რამოხდა? -დემეტრემ მთხოვა. -დემეტრე ამიხსნი რაგინდა? ან ჩემგან არ ლენკასგან? რატომ ჩამოიყვანე? ან თიკა რაში გარიე? ეს იყო ის გადამწყვეტი წამი მათ

მარტო-მე.

იმისდამიუხედავად რომ,გარშემო ძალიან ბევრი კარგი და საყვარელი ადამიანები მყავს, თითქოს ზოგჯერ ჩემს სამყაროში მარტო ვრჩები, და არავინ მყავს გვერდით ეს ალბად ილუზიაა ძალიან მძიმე რასაც ხოლმე ვერ ვერევი, ძალიან შემაძრწუნებელი გრძნობა რომელიც სევდით

გარდასახვა (III თავი)

და მერე?! რას აპირებ? ასე გეგმავ დამალვას? სირაქლემის პოზიციას ირჩევ?!- აღშფოთებას ვერ მალავდა ნინა და თან განერვიულებული ოთახის ერთი ბოლოდან მეორემდე ბოლთას სცემდა. -და რას მთავაზობ? -მივიდეთ და უბრალოდ გავარკვიოთ რა ხდება სინამდვილეში. პასუხი

მეგობრის ხათრით (თავი 6)

უკვე ერთი კვირაა ღამ-ღამობით დავდივარ საავადმყოფოში და ნაცნობი ექთანის დახმარებით, რომელიც საავადმყოფოს დირექტორის ქალიშვილია, ვნახულობ რატის. ყოველ შესვლაზე გულამოსკვნით ვტირი. ამის მიზეზს მისი დალურჯებული სხეული და უსიცოცხლო სახე მაძლევს. ვცადე

კიდევ ერთი მთიელი?(ნაწილი მეორე)

რა ბედნიერი ვარ არა? არაჩვეულებრივი ოჯახი მყავს, თითქმის შეუძლებელია ასეთ გარემოში ცუდი ადამიანი გახდე. სიყვარულით გაჟღენთილი კერა არასდროს შობს აგრესიას, მიხარია მათი დანახვა და მათაც უხარიათ ჩემი არსებობა, განებივრებული გოგო ვარ, მაგრამ ეს სულაც

ცახცახებს სხეული...

ცახცახებს სხეული... კანკალმა იმატა... რა მინდა არ ვიცი ცხოვრება დამძიმდა... ხელს ვკრავ და უეცრად მისგანაც

***

ისევ უშედეგოდ ჩაიარა ოცნებებმა. ვფიქრობ ყველაფერზე, თუ რა საცოდავები ან უბედურები ვართ. იქნებ ბედნიერებიც. თვალებს ვხუჭავ და ვოცნებობ. ოცნებებს მივყავარ სადღაც შორს, სადაც სიმშვიდე და სიყვარულია. მინდა ვწერო, ვილაპარაკო უსასრულოდ, ვიცინო,

ძველი სიყვარული

მთელი წლის მანძილზე შენ მე მაგიჟებდი მე ხომ მთელი წელი შენს გვერდით ვიდექი რამე თუ გინდოდა ჩემს თავზე ვიღებდი არასდროს არასდროს არ გადაგიდექი

საუბარი EX-თან (დასასრული)

მოკლედ რა გითხრა? არ მინდა გადაგღალო და არც მკითველი მინდა დაიღალოს ალბათ წერილის დასასრული ერქმევა ამას, ბოლოს უბრალოდ გეტყვი იმას მე ვინ ვარ, მე ვარ ის ვისაც სამყარო მხოლოდ შენთვის უნდა და ვერავის ვერც „მას„ და ვერც სხვას ასე ვერასდროს ეყვარები,