საბედისწერო გაზაფხული (დასასრული)

თვალებს არ ვუჯერებდიი 6 თვის მერე, ისევ 6 თვის მერე მომწერაა.. მიხაროდა თან ვბრაზობდიი.. იმდღის მერე ყოველ დღე ველოდებოდი როდის მომწერდა მაგრამ მეტი აღარ მოუწერია. რატომ მომწერა? ასე უცებ საიდან გავახსენდი? ან რა სინდისით მომწერა?! გახსოვდეთ უფალი

მწვანე სხივი

იქნებ უბრალოდ ჩვენთვის ოცნების პროცესი უფრო სასურველია, ვიდრე მიღწეული შედეგი რომელიც იშვიათად თუ აღმოჩნდება ის რაც ცოტა ხნის წინ გვეგონა. როგორც კი ერთ ოცნებას ავისრულებთ მის ადგილს სხვა იკავებს, ასეთები ვართ ადამიანები. მუდმივად რაღაც გვჭირდება,

ნუთუ ასე ძნელია დავიწყება (II იმედი)

მივიდა ელენა მათ სახლში და დაამტვრია ვაზები, ჭურჭელი. ამოაყირავა სკამები, ტელევიზორი,კომპიუტერი, მაგიდა,გადმოყარა ტანსაცმელი, რაც კი კარადაში იყო,დატეხა სარკეები, მაგრამ ვერ შეეხო ფოტოებს, სადაც ის და გიო იყვნენ. შემდეგ ამოიღო ყველა სურათი და

ჩემი სამოთხე (თავი 3)

-ვიცი.მყვარებია.სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს.თავიდან ეიფორია,სიმსუბუქე, და სრული გალღობის შეგრძნება გეუფლება.ჯერ ღრმად არ შეგიტოპავს,თუმცა შეგრძნებები მოგწონს,მაინც გჯერა,რომ ნებისმიერ წუთს შეგიძლია განზე გადგე.საყვარელ ადამიანზე დღეში ორ წუთს ფიქრობ

არ მოკვდები (თავი 9)

ანი გავიდა სასტუმრო ოთახში იქ დათი, ნიკა და ლაშა იჯდნენ. დათი ხშირად დადიოდა მათთან. რამოდენიმეჯერ შესთავაზეს მათთან საცხოვრებლად გადმოსვლა მაგრამ ერთი და იგივეს იმეორებდა მამას ვერ დავტოვებ მარტო სახლშიო. მათი დედა არსადაც არ ჩანდა მხოლოდ იქიდან

იმედგაცრუება

ეხლა ვზივარ და ვფიქრობ თუ რამდენ ნაირი ადამიანია დედამიწაზე.. ზოგი უგულო ზოგიც გულიანი, ზოგი კეთილი და ზოგიც ბოროტი აფერისტი და გულწრფელი მაგრამ მე ვიზეც უნდა დავწერო ყველაფერი ერთად აღებული ქიმიის ცდასავით შერეული ადუღებული და უგულო ადამინი იყო..

სასურველი (თავი 3)

-გეგონა ამას შეგარჩენდი? - ლოყაზე მიმითითებს ხელით და ჩასაფრებული ცხოველივით ნელი ნაბიჯებით მოიწევს ჩემსკენ. ახლა მართლა მეშინია მისი. უკან ვიხევ და ისიც მომყვება. იქ კი ჩემს გადარაზულ კარებს ვაწყდები. გასვლას ვერ მოვასწრებ ამიტომ საშველად მარიტას

გრძნობათა სიჭარბე (4)

ბაბლუანიც კიდევ ჯინზე არ წევდა სახეს და ასე უმოძრაოდ უყურებდა პირდაპირ თვალებში. მერე ოდნავ დაიხარა მისკენ და ტუჩი ტუჩზე გაუხახუნა შეუმჩნევლად.დაუარა მაგრამ რა დაუარა წერეთელს.ლამის ცეცხლი წაეკიდა მთელს ორგანიზმში.

შენს გამო ყველაფერს შევძლებ..დასასრული

გარეთ როცა გამოვედით ჩხუბის დაწყებას ვაპირებდი როცა პირზე ხელი ამაფარა და დაიწყო -ეხლა რაღაცას გეტყვი და არ გამაჩერო. რაც შენ გაგიცანი იმის მერე შენზე კარგი ვერ ვნახე ამ ცხოვრებაში და ეხლა უკვე როცა ჩემი გქვია ვიღაც ბოზების გამო არ დაგკარგავ.

უსასრულო წამი"ცხოვრება.. თავი 4 ..პატარა ისტორია.

გადაწყვიტეს მისმა მშობლებმა რომ,ნიაკოს აუსრულებდნენ იმ ოცნებას მაგრამ ამაზე ცოტა კამანთი მოხდა... თუმცა ნიაკომ ესეც მოახერხა და დაიყოლია.. ოჯახი წავიდნენ იმ ადგილას სადაც, იმ ლამაზ გოგოს იპოვიდნენ და შინ მიიყვანდნენ..