შტეფან ცვაიგ უცნობი ქალის წერილი(ნაწილი 3)

ამ უკანასკნელ დღეს ნათლად ვიგრძენი,რომ შენგან შორს ცხოვრება არ შემეძლო.სად უნდა მეძებნა ხსნა,თუ არა შენთან?რა ხდებოდა მაშინ ჩემს გულში,შემეძლო თუ არა საერთოდ ნათლად მეაზროვნა სასოწარკვეთილების ამ წუთებში – ამას ალბათ ვერასოდეს ვერ გეტყვი,მაგრამ

24 თვე (მესამე თავი)

-მაგდებ? მეუბნება მოღუშული სახით. ისტერიულად მეცინება მე. -სულ ნუ გაგიჟდები ახლა! რა გაგდებ, უბრალოდ დაურეკე და უთხარი, რომ მოგენატრა და მალე მიხვალ, ეგაა და ეგ. ისე მოგიგვარე არაფერს არ გეტყვის ზედმეტს. -კარგი, მემორჩილება და მზისოს ურეკავს.

ანტისოციალური გიჟი

ჩვენ ვცხოვრობთ სამყაროში, სადაც არავის არავინ არ უყვარს, არავის არავინ არ ენატრება,სანყაროში სადაც ადამიანის სიტყვამ ფასი დაკარგა, სამყაროში სადაც არავინ არავის ენდობა...

მესაკუთრე ჩოფლიანი! [6]

–ნაკო?– უკნიდან ხმა მომესმა, რატომღაც არ მესმიამოვნა ამ იდილიის დარღვევა, გაბრაზებული ერთადგილას გავჩერდი და უკან მივიხედე, იაკობისთსი ხელი არ მომიშორებია, ისევ მასზე ვიყავი ჩაჭიდული.

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (13)

რამდენიმე წუთში უკვე ალექსადნრესთან ვიყავით. - როგორციქნა გამოჩნდნენ. ( ალექსანდრე ) ლენა ალექსანდრეს ჩაეხუტა მეკი ჩვეული ღიმილით მივესალმე და ალექსანდრეს ოთახისკენ წავედი. - ყველაფერი კარგადა? ( ალექსადნრე )

თითები

ჩემში შენ უფრო მეტი ხარ ვიდრე თავად მე გახსოვს როგორ მოხვედი პირველად? ნელა მოდიოდი ჩემკენ, მთელი ცხოვრება მოდიოდი რომ მერე ჩენუ ცხოვრება შეგეცვალა მოხვედი შენი თბილი თითები ჩემს გაყინულ სხეულს შეახე და ჩემში შემოხვედი ახლაც იქ ხარ სულის იქით

ვერასდროს გაიგებ როგორ მიყვარხარ (ნ.ც.)

ვერასდროს გაიგებ როგორ მიყვარხარ! არასდროს გეტყვი რა მოხდა იმ დღეს! ახლა შენ ჩემსგან ძალიან შორს ხარ! მაგრამ მაინც ვგრძნობ შენს სუნთქვას თითებს... მახსოვს ის წამი ჩვენ ორნი ერთად! მარტის ცა ცრემლებს აფრქვევდა ლექსად, შენ შემომხედე და ელდა მეცა შენი

პლუვიოფილი (მეორე თავი)

-ბარო მათუშ... -ბარო მუცლის ტომარავ! ერთი ბუგერი მოვპარე და გემრიელად ჩავკბიჩე როგორც ჩანს სოფო დაბრუნებულა მის გარდ

ექიმი დეტექტივი 10

-ნატაა!!! -კარგი რა მე რას მატყუებ, ფიზიკურად ხომ კარგია მაგრამ ხასიათებით ვერ გაიგებ როგორია... მხიარულიც არის და ზედმეტად სერიოზულიც, თავისებურია რა -კაი ერთი, დღეს პირველად ვისაუბრეთ და ძალიან თავისუფლად და გულწრფელად იცეოდა, უბრალოდ მე ის

ჩემი ამბავი (თავი მეორე)

არა ნარკოტიკს...80 იანი წლების ლისაბონი განსხვავებდებოდა ყველამხრივ ახლანდელისგან, ნარკოტიკების ზღვას მიქონდა აქაურობა როგორც დანამდვილებითი ცნობები მაუწყებენ, ევროპის უდიდესი ბაზარი ნარკოტიკის სწორედ აქ მდებარეობდა, კერძოდ უბნის სახელი სადაც ეს