წავიდეს ყველა, მხოლოდ შენ დარჩი.. ♥ (თავი 1-2)

...... გოგონა ფრთხილად შევიდა კომპანიის ეზოში, მანქანის სარკიდან მალევე შეამჩნია მეორე მანქანაც, ''ჩემი უფროსის ჯამბაზი შვილიკო'', გაიფიქრა გოგონამ და მანქანა იქ გააჩერა, სადაც ბიჭი გეგმავდა.. ირონიულად ჩაიცინა და გადავიდა.. ჯერ კიდევ ახსოვდა,

დაბრუნება..

მოხვედი.. აი აცივდა და ისევ მოხვედი.. საბნად შენი თითები დამაფარე ...რომ არ მეტირა....გელოდებოდი..ბეღურებს წერილები გამოვატანე.. შენამდე არ მოვიდა ალბათ..აი მოხვედი.. ჩამოშლილ დალალებში შენს ნაზ თითებს ათამაშებ და იღიმები.. მე შენი ღიმილი მიყვარს..

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა (თავი 2)

დღეს დღე მისდევდა,, ღამეს ღამე,, ფიქრად მექცა სილამაზე რომელიც არასოდეს ცილდებოდა ჩემს გონებას თვალს დავხუჭავდი და ვხედავდი თუ როგორ შემოღებდა კარს,,, მისი ღიმილი და თავდაჯერებულობა ჩემში ემოციას მატებდა.. არასოდეს განმეცადა ესეთი გრძნობა არასოდეს

საიდუმლო

-ადექით!მოსამართლე მობრძანდება.მოსამართლე შემოვიდა.მას მსაჯულებიც თან შემოჰყვნენ და ადგილები დაიკავეს.-ჩვენ რაიონულ სასამართლოში ვიმყოფებით.საქმე #521.ავტო საგზაო შემთხვევა და გაქცევა.ბრალდებულო ანნა,გთხოვთ წინ გამობრძანდეთ.

ქალი გავიცანი

ეს ჭიქა მხოლოდ შენთვის მაქვს დასხმული,მინდა, რომ ეს სისხლი დავცალო თავიდან,ღმერთის ჯამიდან, ღვინით აღვსული,ათას ცრემლსა და ტკივილს ავიტან...ქალი გავიცანი, თითქმის ანგელოზი,მისი თვალებიც კი ჩემთვის ღმერთი იყო,როგორ არ ვიჯერო?

მე შენ მიყვარხარ...

მე შენ მიყვარხარ... როგორც სიბნელეს შეჰყვარებია სინათლე წრფელი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ნაზ სევდას შეჰყვარებია ლამაზი ცრემლი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ამ ცრემლებს შეჰყვარებიათ ეს სახე ჩემი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ქვის კენჭებს შეჰყვარებიათ

ისევ ჩუმად

ისევ ჩუმად ვფიქრობ ისევ ჩუმად გელი როგორ მინდა შენთან გავატარო წლები ისევ ყოველ ღამეს მთვარეს ჩუმად ვეტრფი მთვარის ანარეკლში ჩუმად გიცქერ გეტრფი განა ხვდები ვერა შენ სხვას ეპრანჭები და სევდიან ღამეს სიზმრად მელანდები ვუცქერ დროს

საიდუმლო [7]

ძალიან, ძალიან, ძალიან ცოტა აკლდა, რომ არ წაქცეულიყო. მისი სიახლოვე ცეცხლივით ედებოდა, ის კი ცვილის ფიგურად იქცეოდა უმალ. სანდრო მართლაც ცეცხლი იყო მასთან სიახლოვისას, მას კი უბრალოდ აღარ შეეძლო გაძლება... რაც უფრო ახლოს მოდიოდა ცეცხლი, მით მეტად

წრფელი გრძნობები

მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ შევსვათ სასმისი და გაუმარჯოს მარტოობის ულევ ბილეკებს მიდი ხარ მიყვები უსასრულოდ რომ იკარგება და რომ გგონია არასოდეს არ დასრულდება. მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ აღვმართოთ ფიალა მოვიგონებდეთ ვიხსენებდეთ განვლილ ნაბიჯებს

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 7)

ორივეს მოეწონა თუმცა რომელი იტყოდა კარგიაო, ორივე ერთმანეთზე ჯიუტი იყო. როგორც კი დაამთავრეს ანის ოთახში შევიდა. გვიანი იყო, რამოდენიმე გეგმა დასახა თუ როგორ გაქცეულიყო, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო ყველა გზას ალექსანდრე უკეტავდა. ბოლოს დაიღალა დაწვა და