ნიკუშა მახალდიანი (7)

ასაცილოა ყველაფერი.ორ ერთმანეთზე შეყვარებულ ადამიანს ერთად ყოფნა უნდათ და შანსიც აქვთ,მაგრამ არაფერს არ ცდილობენ რომ სურვილი დაიკმაყოფილონ,იქ სადღაც,დედამიწის მეორე ბოლოში კი კიდევ

ჭირვეული სტუმარი (12 თავი)

ხეხილითა და სიმწვანეში ჩაფლულ ეზოში შევაბიჯე თუ არა შვებით ამოვისუნთქე. ბელეტაჟზე ნაშენებ სახლის კედლებსა და აივნის რიკულებს მცოცავი, სხვადასხვა ფერის ვარდები მიჰყვებოდნენ, ყვავილები ყვაოდნენ და სივრცეში ვარდის

ღირსების საფასური ( 13 )

ვის ვესაუბრები?_ აშკარად დააბნია ქალის ხმამ. _ მე ნათია ვარ. _ და ჩემი ქმრის ტელეფონით რატომ სარგებლობთ? ან მე რატომ მირეკავთ?_ ნერვიულობისაგან ყბები დაეჭიმა და საწოლზე წამოჯდა. _მინდა იცოდეთ,რომ დემეტრე ჩემი იყო,არის და იქნება,როგორც სხვა ნეტარ

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (3 თავი)

წვეულების შემდეგ 2 კვირა გავიდა.ყველაფერი თითქოს კარგად მიდიოდა..კომპანიებს შორის ტენდერი იმართებოდა რაშიც "აბაშიძეს" კომპანიამ გაიმარჯვა...სამსახურიდან რამდენიმე დღით მივლინებაში მიდიოდა აჩი "ინდოეთში",

მომგებიანი ბილეთი 4

ოთახს ვათვალიერებ და არავინ ჩანს. მანქანის გასაღები მაგიდაზე დევს. ფეხზე ვდგები და მანქანის გასაღებს ვიღებ. ხელში ვათამაშებ და გარეთ გავდივარ. კიდევ ერთი პატარა ოთახი არის, რომელიც იასამნისფერ ფერებშია. კარებს ჩუმად ვაღებ და ეზოსგან მოშორებით მდგარ

შერიგების ლექსი.

“სიყვარულია შიშზე ძლიერი”გთხოვ რა, არ გახდე სხვების მსგავსად ზრდასრული გოგო, ხომ შეიძლება მხოლოდ ჩვენ რომ ბავშვებად დავრჩეთ, "ნეკი-ნეკისა" შერიგების დავტოვოთ ლოგოდ,

salvation/ხსნა (თავი 2)

ლაპიონების სინათლეზე უფრო მკაფიოდ ჩანდა სასმლისგან ჩაწითლებული შავი თვალები. მზერა თლილ ცხვირზე გადმოვიტანე, პირველად მომეწონა ბიჭზე მოზრდილი, მოვლილი, წვერი. ახლა ტუჩებს მივადექი, სრული სერიოზულობით იდგა, მაგრამ ღიმილის ნაოჭები თვალის კუთხეებში

სიკვდილი ბოლო იმედად

მაშინ, როდესაც... -არ დაიღალე? -მკითხა იმედმა ნახე, ჭაღარა შემოგერია, იმ რეალობას ვებრძოდი მუდამ ბოლო დუელში, რომ მომერია. ხედავ? ჭაღარამ მეც გამათეთრა ხელი გამიშვი, შენი გზა ნახე,

ახალი ცხოვრება

სიყვარული - წამებაა, უსიყვარულობა - სიკვდილისოფიმ დიდი ხნის წინ დაკარგა შეყვარებული. მისმერე ყოველთვის მოწყენილია და სულ ტირის. ათასში ერთხელ თუ დაინახავ ღიმილს მისსახეზე. ეს უბრალოდ მტკივნეულია... მტკივნეულა უყურო შენს დაქალს ასე,

ვენდეტა - გაქცევა

-ოჰო, ხუმრობ კიდეც? ეს უკვე კარგია. ახლა კი მკურნალობას შევუდგეთ. -მიდი დოკ,- გაამხნევა ლოლიკომ,- вперед и с песней. როდესაც ასე ეხუმრებოდა, მოზარდი მზად იყო ყველაფრისთვის გარდა იმისა, რომ ექიმი კუთხეში მდგარ, წინარეისტორიულ ონკანს ოდნავ მოუშვებდა