არასდროს უშენოდ! (7)

სიყვარულის ისტორია...ყაზბეგისკენ მიმავალი გზა გრძელი და დამქანცველი გამოდგა, თუმცა სანდროს კამპანია განწყობის დადაბლების საშუალებას არ მაძლევდა... მის ყოველ დანახვაზე გული გამალებით იწყებდა ცემას, მის თვალებს შეფეთებული ჩემი თვალები კი დაბნეულად

სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

-არ ვიცი...ალბათ ზედმეტი რომანტიკის. -მერე რტომანტიკა საშიშია ? ჰანანი მამაკაცს მიუახლოვდა და მის ტუჩებს წაეტანა.მეჩვიდმეტე თავი. სუნთქვაშეკრული ალექსი ოთახის კარს მიაწვა და ვერც კი გააცნობიერა ,რომ ამ მოქმედებას კარის ჭრიალიც მოყვებოდა.ასეც მოხდა

უფროსის ვაჟი! [5]

მილა როცა პასუხის გაცემას აპირებს სწორედ მაშინ მოვიდა მიმტანიც და ორივეს შურმა დაუდო თეფშზე, თეფშთან კი ლუდით სავსე კათხა.–აბა მზად ხარ?– თემა შცვალა მიშომ, დაბნეულობა თვითონაც არ შეიმჩნია.–კი კი მზად ვარ– სიცილით უთხრა და სახეზე ჩამოშლილი

ორი ბაბნიკი

გამარჯობათ,მე ვარ ლიკა დიასამიძე,19 წლის,ვცხოვრობ ბათუმში,მყავს ერთი და ქეთი,25 წლის,გათხოვილია თბილისში ქმარს თოკო ქვია,ყავთ ორი შვილი გიო და მარი.დედ მამა 3 წლის წინ ავტო კატასტროფაში დაიღუპნენ ამიტომ 13 წლიდან მარტო ვარ და ვცხოვობ ჩემს დეიდასთან

თვალებმა გაგცეს (3)

-და ვინ გითხრა რომ იქ წავალთ? - თქვა და წარბები ეშმაკურად აათამაშა. -ჰმმ, მართალი ხარ - მაშინვე მიუხვდა ჩანაფიქრს და თვითონაც გაეცინა. - ჩვენ ხომ აგარაკზე მივდივართ? -რა თქმა უნდა - თვალი ჩაუკრა მანაც და ორივე აკისკისდა.

ორი ჭიქა ვისკი (11)

მე და შენ ყველაზე კარგად ვიცით ასე მარტივად რომ არ მოხდება გადაყვარება... თუ საერთოდ მოხდება... არ ვიცი არ ვიცი. მთავარია მე მიყვარხარ, შენი სიყვარული კიდევ არაფერ შუაშია, ხომ გახსოვს?

წერტილი [1]

რაღაცნაირია, ისეთი, თითქოს დედამიწაზე მისნაირი მხოლოდ თვითონ იყოს. მოკლედ, კატუს, ისეთი გოგოა, რომ დაგაინტერესდება, რა ... -შენ, გაინტერესებს? -ყველას აინტერესებს. -მაინც, რა გაინტერესებს? - არ მოეშვა კატო.

აი ასე .. ყველაფერი ხდება (2ნაწ.3თავი)

დემეტრეს მანქანაში,არეულები,ეიფორიაში მყოფები იყვნენ.ასე წამებში ყველაფრის დალაგებას? - არცერთი მოელოდა.ძნელია მაინც ასე იოლად დაჯერება,ძნელია იმის გააზრებაც რომ სამ წლიან ტანჯვას წერტილი დაესვა,ძნელია იმის წარმოდგენა რომ დანგრეული ასე წამებში

უჟმური უფროსის წესები (თავი 1)

- რისი მადლობა აბა შენ იცი და ხვალ გელოდებით - უთხრა კულულა სანდრომ და მანქანისკენ დაიძრა. ელენეს გაეგიმა მათ გულწრფელობაზე და ტაქსი გააჩერა, იმით გახარებულმა რომ სამსახური იშოვა გადაწყვიტა მშობლები გაეხარებინა და მათი სახლისაკენ წავიდა და თან

უსათაურო

ერთფეროვნებასაც ხომ რაღაც ფერი სჭირდება ალბათ, რომ არ შეიღებოს ყოველი დღე ასე მუქად, ასე შავად. მე ალბათ ამდენ ფერებში იასამნისფერს ავირჩევ ისევ,. გაზაფხულის ფერია,ნორჩი იების, იასამანის კიდევ.