სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

ერთი კვირის წინ საშინელმა ქუხილმა გააპო უკუნი და გოგონა მძმედ დაეცა ცივ მიწაზე.იქ მარცხენა მხარეს,გულიდან ოდნავ ზემოთ ტყვიამ ტანსაცმელისა და კანის ფენა გაარღვია და მის ქვეშ დატყვევებულ სისხლს თავისუფლება აჩუქა.სადღაც ტყეში

მე მომინდა ..11

თუ არ გინდა გავაგრძელო პალტო ცაიცვი და წამოდი დროზე...- მიყვირა ნიკამ, სწრაფად ცავიცვი პალტო და გავყევი, მანქანას სწრაფად მართავდა, ძალიან ზალიან იყო გაბრაზებული მაგრამ მე მეკიდა :დ თვალები დავხუჭე სკამს მივეყრდენი და ჩამეძინა..

დაუძლეველი სურვილი(თავი 1)

ჩვეულებრივი საღამო იყო. ციოდა. თუმცა იანვრის სუსხიან ღამეს სიცივე ვის უკვირს. ვიწექი. დაღლილობას ვერაფერს ვშველოდი. ზოგჯერ კვირეების განმავლობაში თავს სრულიად უსარგებლოდ ვგრძნობ და ერთადერთი რაც შემიძლია უსაქმოდ წოლა და ჭერის ყურებაა. მამამ დამირეკა

გაწბილებული პირველი სიყვარული (5 თავი დასასრული )

ისთორიაც დავასრულე იმედი მაქვს მოგეწონებათ და ბოდიში შეცდომებისთვის. დილით ბექამ სახლში მიიყვანა,მერე კი წავიდა.ბიჭს ისევ ის სიტყვები უტრიალებდა თავში რომელმაც დიდიხნის წინ მიღებული გადაწყვეტილების სისწორეში დარწმუნდა მანამდე ეშინოდა ლიზას არ ეთქვა

უიმედოდ შემიყვარდი (3თავი)

-ბოდიში..არ მინდოდა.უბრალოდ..უბრალოდ..._ცრემლები წამოსცვივდა,ნიკამ ცერა თითით მოწმინდა და ჩაეხუტა-არაუშავს..ძალიან მიყვარხარ ხომ იცი_შუბლზე აკოცა და ჩაეხუტა-იცი მოსაცდელში რომ ვიჯექი მივხვდი რამდენად ძვირფასი

ადვოკატი მე! 5

-არაფრის! კარგად გამოიყურები!-მითრა და ადგა. მეც ავდექი კარების დასაკეტად, მაგრამ მისმა ხელებმა შემაჩერეს. თავი ამაწევინა და სახე ახლოს მომიტანა. ჰაერი შევისუნთქე და აქეთ-იქით ვაცეცებდი თვალებს, რადგან დათას თვალებში ყურება, ჩემთვის მარცხია. -ხელი

წვიმაში

მე დაგიხატე ქვიშაზე გძნობები, კოცნით გამთბარი ალერსი შენს ტანს მოვპარე. მერე გაწვიმდა უეცრად სიცივე წამით იგრძენი დამომეხვიე, ბავშვურად განა იგრძენი შენ რამეე? ჩემს გულსაც რითმი მოპარე სულ ამერია მუზა მე...

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “2“

-ვალდებული არ ვარ,-ზურგი აქცია მარიტამ,ამით კოსტამ ისარგებლა და რეზინი მოხსნა. სასიამოვნოდ დაუარა ბზინვარე თმამ ტანი რომ დაფარა.მარიტა გაბრაზებული შემობრუნდა და პატარა ბავშვივით დაუწყო სამაგრის წართმევა,-ნუ ბავშვობ,მომეცი,არ მიყვარს გაშლილი

სიბერე...

ვხედავ მიქრიან წლები,რაში უმატებს ქოშინს,სანაპიროს ქვიშით თამაშობენ სხვები,და დრო ჰაერში გარინდული დუმს ზღვათა შორის.ვხედავ წლები მიქრიან მიწამდე,და სხვა გზა არ არის, უნდა გავქრე,მე ჩემი სიბერე ახალგაზრდობაშივე ვიწამე,როცა მივენდე

ნამდვილი სიყვარული კი არ უნდა იპოვო, უნდა ააშენო

ნამდვილი სიყვარული დრომ უნდა გამოსცადოს, სხვადასხვა ცხოვრებისეულ გამოცდას უნდა გაუძლოს. ეს არის მუდმივად მზარდი, ცვალებადი და ადაპტირებული გრძნობა. რეალურ ცხოვრებაში იგი იშვიათად გვხვდება, რადგან მისი განვითარება უამრავ დროსა და ძალისხმევას