ლეა და კახა (თავი 5)

-რა ხდება ირაკლი აქ რატომ მომიყვანე? ისევ დეაა? -არა კახა მოდი რა დაჯექი. -გისმენ მითხარი მალე აღარ შემიძლია ისეთი სახე გაქ. -შენც რომ გენახა და მოგესმინა ასე იქნებოდი. -რა ნახე ასეთი ამოღერღე.კახა მოთმინებას კარგავდა. -გურამი და თემო,ნიკას და

ერკე მიდასი... ბრძოლა სიყვარულისთვის (6)

-სულ ეს იყო? - დიდი ხნის მოსმენისგან ცოტა დაღლილმა მეფემ ძლივს დააღო პირი. მონაყოლმა ინტერესის მიუხედავად მაინც მოჰგვარა ძილი და ხმალზე დაყრდნობილს ლამის ჩაეძინა კიდეც. მხოლოდ ორთავას შემზარავმა ხმამ გამოაფხიზლა ბოლოს და უფრო მეტად დაინტერესდა.

წყევლა 9 (შემთხვევითობა??)

ისევ ტყეში ვარ და სუფთა ჰაერს ხარბად ვსუნთქავ იქნებ ამ ჰაერმა ჩემი უწმინდურება ცოტათი მაინც გააფერმკთალოს იქნებ როგორმე ამომივიდეს თავიდან ის რომ სამყაროს ჩემი დაბადება არ გახარებია. ისევ რაღაც ხმა მესმის და მგონია რომ ჰალუცინაციებიც კი

შეგეჩვიე... (1)

-მალე გამოდი თორემ მოგკლავ -მაცადე სოფო გამოვდივარ უკვე -ნახევარი საათია გელოდები იდიოტო!! არაფერი მითქვია ტელეფონი ისე გავთიშე სარკეში ჩემი თავი შევათვალიერი და კმაყოფილად გავიღიმე ოდნავ თმა შევისწორე და სოფოსთნ ჩავედი რომელიც მანქანასთან იდგა და

მექალთანე თავი 3

- ეს ბედოვლათი კიდე ჩემი ძმაა საბა, ეს კი მისი ცოლია მეგი. ნინიმ ხელი მომკიდა და შემატრიალა, იმდენად თვალის მომჭრელი იყო თათა ყბა ჩამომივარდა, მეგი ხელზე ჩამომეკონწიალა და მე მისმა მზერამ და ჩახველებამ მომიყვანა გონს, ცრემლები მოადგა და ისე

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -3-

სიტუაცია იყო საშინელი!ამას კიდევ ქართულ მამა-პაპურ სუფრაზე ჯდომა და უთავბოლო სადღერძელოების მოსმენა მერჩივნა.მოწყენილობისგან ლამის მაგიდასთან მდგომს ჩამეძინა.თითო მაგიდასთან სამი,ოთხი ადამიანი თუ იდგა.ნერვები მომეშალა და ოფიციანტს ერთი ბოკალი წითელი

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული(პირველი და

მე ლიზა ვარ,17 წლის.ვცხოვრობ თბილისში,დედისერთა კი ვარ თუმცა,ვერ ვიტყვი რომ განებივრებული ახალგაზრდოა მაქვს,ჩვეულებრივი ცხოვრებით ვცხოვრობ ,როგორც ნორმალური ადამიანი შეეფერება. მყავს დედა და მამა ისინინი,არც ისე მკაცრად მექცევიან(ყოველ შემთხვევაში

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 3)

-ჰმმ, კარგი სურნელი ტრიალებს-მომესმა ხმა ზურგს უკან, დავინახე როგორ იდგა კარებში ლუკა და მაკვორდებოდა, მაგიდას ვაწყობდი, როცა თეფშები გამომართვა და თავად დაიწყო სუფრის გაწყობა, გამეღიმა, ეჰჰ ნეტა ასე იყოს მუდამ, რა მაგარი ქმარი იქნები წარმომიდგენია,

ფერადი დღიურები (I თავი)

ყველაფერი დაიწყო სახურავით, დიახ არ მოგესმათ, სახურავით. ეს ადგილი ჩემი ერთადერთი თავშესაფარი იყო ჩემი ხანმოკლე 17 წლიანი ცხოვრების. 17 წელი თითქოს როგორი ხანმოკლე დროა, თუმცა ზედმეტად დიდი ტკივილით სავსე, დიახ ჩემი ცხოვრება არასდროს იყო ფულით,

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 8

ჯიბიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვიღე და ერთი ღერი ამოვაძვრინე,ასანთისთვის უნდა გამეკრა,როდესაც ჩემს წინ ვიღაც დადგა,ყურადღება რა თქმა უნდა არ მიმიქცევია,სიგარეტზე მოკიდება მინდოდა,მაგრამ რამდენი გავკარი ქარმა ჩამიქრო,გაბრაზებულმა მოვიქნიე ასანთიც და