სრულყოფილებას ერთი ნაკლი აქვს (5)

წყვდიადმა მოიცვა ერთადერთი ნათელი წერტილიც მასში და ამოუცნობი ფერით დაფარა ის. სრულ სიჩუმეში, სიბნელეში მისი არსებობაც კი უკვირდა და სიბნელეც ისე შემოჰკვროდა და შემოტმასნოდა ყველაფერს, რომ მარტივად მოშორება შეუძლებელი ჩანდა.

მეოცნებე 3

ამ დროს მხედველობაში მომხვდა წინ მდგომი მამაკაცის პერანგი, რომელიც აშკარად ჩემი ყავით იყო შელამაზებული. საშინლად გავბრაზდი ჩემს თავზე, ასეთი დაუკვირვებელი როგორ ვარ ყოველთვის! ნელ-ნელა ზემოთ ავაყოლე მამაკაცს თვალი და ამ დროს უფრო ცუდად გავხდი. როგორ

გზა რომელიც შენამდე მოდის (დასასრული)

გონდ რომ მოვედი პაალატაში ვიწექი. ძალიან მოთენთილი ვიყავი და ისევ ჩამეძინა. -დედაა...დე...დედიკო-ამ ხმამ მომიყვანა გონს. თვალი გავახილე. ჩემი შვილი მეძახდა.უზომოდ ბედნიერი იდგა ჩემს წინ. მე კი უდიდესი ბედნიერება ვიგრძენი, რომ ისევ დედა გავხდი. -დე..

მაჩუქე სიყვარული (8)

ალექსანდრემ ორივე კარგად შეათვალიერა და ბოლოს მზერა ირინაზე შეაჩერა, ქალს მოკლე წითელი კაბა ეცვა, შავი მაღალქუსლებიანი ფეხსაცმელი პლატფორმაზე, წითური კულულა თმები მხარბეჭს უფარავდა, მოკლე კაბა ჯდომისას უფრო ასწეოდა. არც ირინამ დააკლო ვნებიანი მზერა

მერე რა რომ პატარავარ,სამაგეროდ დიდი გრძნობები მაქვს!!

გამარჯობა ბავშებო როგორ ხართ?აი ყველას ძან გთხოვთ შემიფასეთ და კომენტარები არ დაიშუროთ თუ ცუდია მითხარიტ მართლა ძან მჭირდება თქვენი კომენტარები.ხო სასვენი ნიშენი ჩემი ძან დიდი პრობლემა და ძან ნუ გამაკრიტიკებთ ამაზე.ველოდები შეფასებებს..:***** ღამის

ფიქტიური (თავი 11)

საშინელი თავის ტკივილი ვიგრძენი,მაგრამ არაფერი მითქვამს.ხელები მალევე გამიცივდა.ნინომ ალბათ შეამჩნია რაღაც რომ მჭირდა და რამოდენიმეჯერ გამომხედა.საშინლად ვიყავი მაგრამ მე იქ ხმას არ ამოვიღებდი.გაუჩერებლად ლაპარაკობდნე,მაგრამ მე ერთი სიტყვაც კი არ

Обещаю (სრულად)

ვაკო და მარიამი? წყვილი რომელზეც ყველამ იცოდა ერთმანეთზე გიჟები ადამიანები რომლებსაც ერთმანეთზე მეტად უყვარდათ ერთმანეთი რომ შგეხედა მიხვდებოდი რას ნიშნავდა გყვარებოდა მთელი არსებობით მთელი გრძნობით - რამდენი ხანი იყვნენ ერთად?! - ორი წელი, ყველაზე

ტანჯული გონება

ვდგავარ ოთახში, სადაც შეკრებილან უსახო სულები, მკრთალი, ლურჯი ფერი რომ გადაჰკრავთ და ვუმზერ სახრჩობელას, რომელსაც დამშვენებამდე თეთრ სხეულიანი გვამი უკლია. ჩემი შექმნილი სულები მიმიძღვიან სკამზე, რათა ხელოვნების მშვენიერება შევძინო სახრჩობელას. მე

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 3)

ოთახიდან გავიდა თუ არა ბალიშში სახით ჩავემხე, და გულიდან წამოსული კივილი ჩავიხშე. რა უნდოდა ჩემგან? ვერ ვხვდებოდი რას ითხოვდა? ნახევარი საათი იყო ალბათ გასული, ოთახის კარი რომ გაიღო. ტირილისგან დასიებული თვალები ძლივს გავახილე და კარს გავხედე. ლადო

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 3

-სიყვარულს კიდევ რა უშავს,უსიყვარულობაა საშინელება -შენ უყვარხარ ვინმეს? -არ ვიცი,ჯერ არ უთქვამთ-ცხვირი ავიბზუე და მისაღებში შევედი,დივანზე წამოვწექი და პლედი გადავიფარე. -მიყვარს ეს პერიოდი-მომიცუცქდა დაჩიც-მაგრამ მცივა-თქვა