გემუდარებით, ნუ იცხოვრებთ მხოლოდ შვილებისთვის!

„გემუდარებით, ნუ იცხოვრებთ მხოლოდ შვილებისთვის! მათ არა მხოლოდ არ სჭირდებათ ეს, არამედ საზიანოცაა მათთვის. მე ვხედავ ქალებს, რომლებმაც უარი თქვეს საკუთარ ცხოვრებაზე შვილების გამო. ამ პატარა ისტორიებში ზოგიერთი მშობელი საკუთარ თავს ამოიცნობს.

ოცნებას ადრეც შევხვდრილვარ (თავი 12)

ნინი ოთახში მაშინვე შევარდა , ლოგნზე დეცა პირქვე, ბალიშში ჩარგო თავი და ტირილი დაიწყო. სალო რომ შემოვდა და რომ დაინახა თავსი დაქალი ტიროდა, გული შეუწუხდა და მივარდა. -რა გჭირს ნინიი?! -ზურგზე ეხუტებოდა და აწყნარებდა. -ის გოგო და ლუკა ერთად

საწოლის დედოფალი (7 ნაწილი)

ნელ-ნელა მიუახლოვა სახე ვიკას სახეს და ხელებიც ძლიერად შემოაჭდო საჯდომზე. ვიკა დაბნეული, გამოუცდელი გოგოსავით აფახულებდა წამწამებს. მამაკაცის სუნთქვა სახეზე დაეცა და მთელს ტანზე ეკლებმა დააყარეს.

-დარჩები? -დავრჩები. თავი I

“სიყვარული იმას ნიშნავს, რომ დღისით და ღამით შენს წინაშე შენი საყვარელი ქალის სახე გედგეს, გესმოდეს მისი მომაჯადოებელი ხმა, ცხოვრობდე მისი ფიქრით, მისი მგრძნობელობით” – ანაკრეოტი.ელენე კალანდაძე-19 წლის.თბილისელი.ცხოვრობს საბურთალოზე.სწავლობს

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 10

ზაფხულის ერთი მშენიერი დღე იყო..-მაგ ბიჭს ჭკუიდან გადავიყვანთ-დამპირდა ლაშა და გველურად ჩაიცინა. მეც გავიცინე და თავი მხარზე ჩამოვადე. იმ ამბის მერე 1 კვირა იყო გასული რატი არ შემხმიანებია მე კი კვლავ მარტო ვარ სახლში, არ ფიქრობენ დედაჩემი და

მე შენში ვიკარგები...

შემიყვარდი... იცი როდის?!..აი, მაშინ სულ პირველად რომ მოგკარი თვალი... არ გჯერა?!..არც მე მჯერა... რას ვიფიქრებდი, რომ რამდენიმე წამიანი ჩაფიქრება რაღაც ახლის დასაწყისი იქნებოდა... მე ხომ არ ვიცოდი, არ მჯეროდა ამ გრძნობის....მერე, ნელ-ნელა, ისე რომ

ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი VII)

გრძნობების დაკარგვა ჩემი აზრით არარეალურია,თუ გრძნობდი ახლაც იგრძნობ,სე არ არის,დღეს გიყვარდეს,ხვალ გაიღვიძო და აღარ გიყვარდეს,სისულელეა და მეტი არაფერი..ადამიანის დაკარგვა კი მეტად რთული ფილოსოფია და მეტადრე სულის ტკივილია... როდესაც ხვდები რომ

ვნებებზე მოთამაშე[11]

-დათო,დათო!-მეგობრების ხმა არ წყდებოდა..-ის-ის იყო რაღაც უნდა ეთქვა ბიჭს,როცა მარიტა წამოწია და თქვა,ჯერ კიდევ დამრჩა საჩუქარი. -ბექა,მოდი-უცნობი და სიმპათიური ბიჭი წინ გამოსწია და ნიაკოს შეხედა-ეს ბექაა,ჩემი შეყვარებული,ამ ამბავს შენი დაბადების

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (10) დასასრული

ბექამ დამირეკა ჩამოდი ქვემოთ გელოდებიო.მეც უხალისოდ ჩავედი,მანქანაში ჩავჯექი და რაღაცეებს მეკითხებოდა ბექა. -ანუკ რა გჭირს? -არაფერი,უბრალოდ მეზარება ბარში ყოფნა. -არა მე შემიძლია მოგიტაცო გინდა? -არ ვარ ბექა ხუმრობის ხასიათზე მთელი გზა ხმა არ

ის რაც მინდოდა მეთქვა..!

იცი?!გუშინ ჩემთვის ძალიან საყვარელ ადამიანს საჩუქარი ვერ გავუკეთე.მინდოდა დედაჩემისთვის რაიმე ისეთი მეჩუქნა,რაც ძალიან დიდ სიხარულს გამოიწვევდა,მაგრამ ხელი შემოიშალა გარემოებებმა.და დღეს ხშირად დავფიქრდი უკვე:შენი დაბადებისდღე რომ ყოფილიყო ხო