უსახელო გრძნობა (3)

ორი თვე გავიდა,ყვლეაფერი კარგად მიდიოდა, ეს ორი თვე მათტვის ბევრს ნიშნავდა. უკვე სასწავლო წლის მიწურეული იყო და ერთ-ერთმა კლასელმა თავის სოფელში მიიწვია კლასელები. ორი კვირით სრული იდილია ქონდათ. თან ამ ორ კვირაში ეს ორი ბედოვლათი თავის გრძნობებში

"გპირდები" - (14)

დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა. არც დამიხედავს ვინ იყო ისევე ავიღე: - მარი - რა თქმა უნდა სანდრო. არაფრის თქმას არ ვაპირებდი და არც მითქვამს. - მარი, მისმინე, ვიცი რომ გესმის. ძალიან გთხოვ მაპატიე, მართლა გულით ვნანობ და გთხოვ მაპატიე, არ მინდოდა,

ტიტანი (5)

სრულყოფილი იყო ანა და ყველაზე კარგად ლუკა ამჩნევდა მის სრულყოფილებას… რა სულელური თამაში წამოიწყო, არადა როგორ სჭირდება ეს თანხა. ლუკა ცხოვრებაში არასდროს ყოფილა მსგავსი დილემის წინაშე, ან წარსულით უნდა ეცხოვრა გარანტირებულად ან კიდევ ძალიან დაბალი

მეტი ვიდრე სიყვარული 16

_მარი რატომ არ გამაღვიძე..._ისე საყვარლად გეძინა სანდრა რომ...თანაც შენ ახლა დასვენება და მობილიზება გჭირდება...საღამოს დიტოს ხვდები _ხო მე მობილიზება თამარს კი ახალი თანამშრომელი არა..._ჯერ მეც მშვენივრად ვართმევ თავს მაგრამ ამან თუ მასიური სახე

შიშის ნოტები! (დასასრული)

და მაინც ძალიან რთულია იყო ძლიერი, როცა ყველაფერი ძალიან არეულია.. ადამიანები ყოველთვის ერთ ადგილზე ვტრიალებთ, მაშინაც კი როცა გვგონია წინ მივიწევთ.. სიცრუეა, სიცრუე და დიდი სისულელეა, ცხოვრებას წინ არ მივყავართ, უბრალოდ წრეზე გვატრიალებს და

პირადი მცველი [18]

დილით ათ საათზე ჩაფრინდნენ საფრანგეთში,აეროპორტში გაატარეს რამოდენიმე ხანი,თუმცა 12–ზე უკვე სასტუმროში იყვნენ,ერთ–ერთ პრესტიჟულ სასტუმროში აიღეს ნომერი,პარიზის ცენტრში და გვერდიგევრდ ოთახებში დაბინავდნენ,თუმცა რატომღაც პატარა ნატაშამ ამჯერად

შენ დაგტრიალებს ჩემი სიზმრები

აღარ მიყვარხარ თუმც ძველებურად,დაგინახავ და მეცვლება ფერი.არ ვიცი, რატომ წარსულსი დარჩიდა დაბრუნებას შენსას არ ველი.აღარ მიყვარხარ, მაინც რად გნატრობ?!...მაინც შენ გელის ჩემი გონება,ნეტავ რად მინდა შენს ახლომახლო,რომ გავატარო მთელი ცხოვრება?!...

ზღაპრული რეალობა (5)

უმალ წამოხტა ფეხზე და სახლის კარი გამწარებულმა გაიჯახუნა.ჩქარი ნაბიჯებით გაიარა ეზო და ტროტუარს დაუყვა.არ აინტერესებდა რომ სველდებოდა,არც ის აინტერესებდა იმ ყეყეჩის გამო რომ ტიროდა.გული საშინლად ტკიოდა და ცდილობდა ცრემლებში ჩაეხჩო ის იმედგაცრუება

თითქოს ყველაფერი კარგად იყო... (1)

ღამე იყო,წყვდიადი მეფობდა.ცა ავისმომასწავებლად მოიქუფრა, თითქოს რაღაც სასტიკს უქადდა სამყაროს.დაცარიელებული ქუჩები და ცივი გამყინავი ქარი გარემოს უფრო ამძიმებდნენ.ძაღლის ყეფასაც კი ვერ გაიგონებდით.ორ რიგად ჩამწკრივებული სახლებიდან არცერთში არ ენთო

იდეალური აზროვნება 19

ნინა გაოცებული იხედებოდა ირგვლივ და ხმის ამოღებას უკვე აღარც ცდილობდა. მხოლოდ წინადადების დასრულების შემდეგ გაიაზრა რომ მათი შვილი დევდარიანებისთვის პირველი პატარა იქნებოდა, ახალი თაობის დასაწყისი.