შენი ღიმილი მაბედნიერებს

და თუ დაგკარგე რას ვიზავ? არვიცი ვერ ვგონებ შენს თვალებს ვფიცავარ ახლა მხოლოდ ერთი აზრია ჩემში

###

ჩემი სიყვარული ყველაზე დიდი, მიუწვდომელი, რომელიც არასდროს იქნება ჩემთაბ, თუმცა ყოველთვის იქნება ჩემში, იცხოვრებს ჩემში ღმერთივით

სასჯელი. თავი 3

სიგიჟემდე მოსწონს თეთრი თხელი მაისური მის ტანზე და  ღილებს შორის როგორ მოჩანს მისი თეთრი კანი  სავსე მკერდით და  მოსწონს მოკლე იუბკის ქვეშ მისი ჩამოსხმული ფეხები. ლამაზი თვალებიც მოსწონს დიდი წამწამების ქვეშ დაჩრდილული და ტუჩები ოდნავ სველი, რბილი

ხელშეუხებელი

იცი როგორ ხასიათზე ვარ? აი ყველაფერი რომ გეზარება და მხოლოდ ერთ რამეზე გეფიქრება, გახსოვს? დღე, როდესაც შენ პირველად დაგინახე ალბა არა, მე კი ყოველწამს ვიხსენებ იმ დღეს, რომელსაც ვნანობ და ალბათ წინასწარ რომ მცოდნოდა არასოდეს დავუშვებდი, რომ მე შენ

სასრულეთი (თავი 34) +18

აღმოსავლეთი ერთი დიდი ტკბილ-მწარე გამოცდილებების სკივრია. სწორედ ამაშია მისი მიზიდულობის ძალაც. ერთდროულად გიზიდავს და გაშინებს, თავისკენ გიხმობს და ხელს გკრავს, თავის კალთაში შეგიფარებს და დაუნდობლად მოგიძულებს. სწორედ ქართულ ენაში ვიპოვე ის

გინდა დააკავო?...გაუშვი

გინდა დააკაო? გაუშვი…! ყველაზე დიდი აღმოჩენა არის ის, რომ რაიმეს ან ვინმეს შეკავება მხოლოდ გაშვებით შეიძლება. აი ასეთი პარადოქსია.

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი1

სანდრო მოღუშული სახით იჯდა აივანზე და სიგარტეს ნერვიულად ეწეოდა, თან ტელეფონის, საწყის ეკრანზე დაყენებულ ნათიას და მარიანას ფოტოს დაჰყურებდა,

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 14)

დაბალღერძიანი ლამპიონები ენთო. მართკუთხა ფილაქანს ყვითელი ფერი დასდებოდა. გრილი და სუფთა ჰაერი სიღნაღის ვიწრო ქუჩებში დაეხეტებოდა და ჩემსავით უსიყვარულოდ დარჩენილებს ეძებდა. უფრო რომ დაეტანჯა და დაეკარგა.

თანახმა ხარ?(16)

-აღარ ვაპირებ შენთან არანაირ დიალოგს, საუბარს, ხვეწნას ან მუდარას. ომი გინდოდა? ვიტოვებ ამ 60%-ს. მომავალ შეხვედრამდე ძამიკო.

ასეთი ბედი აქვთ მგონია პოეტებს

ნახატი ცხოვრების, ალისფერ ფერებით,ამ სურათს მგონია ვერავინ გაიგებს...ღრუბლებში დავფრინავ და მზეს ვეფერები,და მერე მარტი ვარ... და იებს ვარიგებ. ადრე გაზაფხული ელავენ თვალებში,მზის სხივებს მიწამდე ჩამოაქვთ