გოგონა ღამის წყვდიადში (7)

ელზას ცხოვრებაში ორი ბიჭი ერთდროულად აქტიურობდა.დიტო ნახვას თხოვდა მაგრამ თავს იკავებდა იმიტომ რომ ნიკათი იყო შეპყრობილი,არ უნდოდა ისე წასულიყო რომ მას არ შეხვედროდა რადგან გადაწყვეტილი ქონდა მისი გამხდარიყო,

ანომალია (თავი4 ნაწილი1)

დამეთანხმებით, რომ ადამიანები ძალიან ბევრ კატეგორიებად შეიძლება, რომ დავყოთ, მაგრამ ამ კონკრეტულ შემთხვევაში პათოლოგიური ქცევის მქონე ადამიანებს შევეხები მხოლოდ. ეს ადამიანები შეგვიძლია, რომ დავყოთ ორ კატეგორიად.

ისევ შენ?! (III)

-აუ ხო მეჩვრიტება?- იხტიბარს არ ვიტეხდი და გიორგის კითხვებით თავს ვაბეზრებდი. -ლოყები კი არა, ქონები გეჩვრიტება სახეზე.-ერთი დღის გაცნობილი მყავდა და იმდენჯერ ვცემე წარმოსახვაში, ვერ დავითვლი.

საზღვრები პირობითია – მე შენთან ვარ (ნაწილი III)

— მალე მოვალ. მხოლოდ ნიკოლს მოვიყვან. ჰარი, მარტო ნუ გაფრინდები, ყველაფერს მოვასწრებთ, – ჰერმიონმა ჰარის შეხედა, რომელმაც ნერვიულად დაუკრა თავი, შემდეგ კი გოგოების საძინებელში გაიქცა, ნიკოლის, ანჯელინას, ალისიასა და კიდევ ორი მეხუთეკურსელის ოთახში.

იძულებითი ქორწინება 3 თავი

მიამ მანქანის ხმა რომ გაიგო ეზᲝში გავარდა დაფეთებული, ნიკას, ლაშას და მარიანას დანახვამ ძალიან დააბნია და გაოცებული მიაჩერდა ძმას ნიკამ გაუღიმა დას

დაკარგული სულები

ნუთუ ესაა ჯოჯოხეთი, სულის ტანჯვა, და არა დაღრეჯილი, მახინჯი არსებებით სავსე კუპრი, რომელშიც უნდა  მოხარშულიყვნენ სამარადისოდ. ალბათ, დაკარგული სულების ტანჯვა ბევრად უარესია. უსასრულო დარდი, მონატრება, სასოწარკვეთა, უსუსურობა. ვერ წარმოუდგენიათ, რა

'უსათაურო'

სასახლეს სპილოსძვლისფერი გადაჰკრავდა. ჩამავალი მზის შუქზე განსაკუთრებით დახვეწილი და თვალისმომჭრელი გამხდარიყო. სასახლეში შემავალი კარი თვალუწვდენელი მეჩვენა, თუმცა დაკვირვებისას აღმოვაჩინე მისი სიმაღლე დაახლოებით ორ მეტრს აღწევდა. მძიმედ გააღეს და

♡ 《♡》 ♡

მიდის, გზა გვირაბის,ნათელში მიდის ტოვებს, ტკივილს,დარდსა და უძირო გრძნობებს. მხოლოდ, პატიებას და უიმედო ბოდიშებს ტოვებს, კვდება, უფრთო ანგელოზი,ცაში ფრთებით გაფრინდება.

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (20 თავი)

– შენს მაგივრად ყველაფერს მე ვაკეთებ და ბარემ ამასაც მე გავაკეთებ – დაასრულა თუ არ, ტუჩებზე მოწყვეტით დამაცხრა. წინააღმდეგობა არც და ვერც გავუწიე. დავაცადე სანამ გული არ იჯერა. ნუ, ხო მეც ვიჯერე. – გითხარი, ჩემი დღე შენი კოცნის გარეშე არ

ტყეში პატარა ქოხი (ნაწილი 3)

რაც მინდოდა ვთქვი და აქ, არაფერი დამრჩენია. -თქვენი ტანსაცმელის გარდა . -შევტრიალდი, ხელში პარკი მომაწოდა. -მე თქვენთვის თითი არ დამიკარებია, არ მინდოდა ამ სიცივეში, სველი ტანსაცმელი გცმოდათ ,ამასთან არაფრით ფხიზლდებოდით, ვარჩიე გამეხადა, არც