ჩვენ შევძლებთ ამას

დღევანდელი რეალობით თუ ვიმსჯელებთ:ძალადობა,ჩაგვრა და დამცირება გადაჭარბებული დოზით არსებობს.მე მჯერა და მწამს რომ ახალი თაობა გაითქვამს სახელს თავისი ქმედებებით,რომელიც თითოეულ ადამიანს სახეზე სიხარულისა და ბედნიერების ღიმილს მოჰფენს. ჩვენ

დაქირავებული სიყვარული

პატარა ვიყავი როდესაც მშობლები ავტოკატასრტოფაში დამეღუპნენ, დავრჩი მხოლოდ მე. 18 წლამდე ბიძამ და ბებიამ მიმიყვანეს, შემდეგ ბებიაც დავკარგე და დავრჩით მხოლოდ მე და ბიძა,ბიძაჩემი ანუ გიორგი ახალგაზრდაა, ჩემზე რამდენიმე წლით უფროსი, ყველას ჩემი ძმა ან

მომენატრე, არ მიმატოვო გთხოვ

როგორ მენატრები პატარავ... მომენატრა შენი თვალები... შენი ცისფერი თვალები მომენატრა მომენატრე ისე როგორც სხვას არა

ახალი წლის მთავარი გმირი-სანტა

მადლიერნი უნდა ვიყოთ ჩვენი ძვირფასი სანტებისა თუ თოვლის ბაბუების.ისინი მართლაც,რომ ყოვლიშემძლენი არიან ბავშვების თვალში კი ყველაზე კეთილი,მოსიყვარულე,თბილი არსებები მთელს სამყაროში.

ჯადოსნური ღამე

იჯდა მევი , თვალცრემლიანი უყურებდა საყვარელი ადამიანების სურათს. მისი ჩახუტების სურვილი კლავდა . ბეჭედს დახედა . თითიდან მოიხსნა და შიგნით ამოტვიფრული სიტყვები წაიკითხა."ჩემი ადამიანი" ასე ეძახდა დამიანე მევის. ტელეფონს დახედა , ელოდებოდა რომ

რა ლამაზად წვიმს

წვიმს და შენზე ფიქრია ცაზე, და ისევ სევდა მეტყობა ხმაზე, რალამაზად წვიმს...

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი6)

წავიდა. ოთახში შევედი ძალიან განვიცადე ანანოს ყველა სიტყვა, ჩემი ბრალია მართალია ალბათ. ვტიროდი რადგან სული წამართვა ანანომ და წაიღო, ყველაზე ცუდი კი ის იყო რომ ჩემი სული უფსკრულში ისე გადაჩეხა არც შევბრალებივარ. ამ ფიქრებში ვიყავი რომ კარზე კაკუნი

უკარება ლამაზმანი {სრულად}

4-5 წლის ვიყავი როდესაც თავს ძალიან ცუდი ისტორია დამეცა და სიყვარულისადმი ჩემი რწმენაც გაქრა 14 წელი 14 ტანჯვული წელი გავიდა იმ დღის შემდეგ როდესაც ჩემი მშობლები დავკარგე დედა და მამა დავრჩით მხოლოდ მე და ჩემი პატარა დაიკო ნინი ჩემი მშობლები

კიარა (სრულად)

- ასეთ ფერებს, გათენებისას რომ ვხედავთ, ფეთქებად ფერებს ვეძახი. ხალხის ფიქრებს აფეთქებენ, ანადგურებენ. მათი სხივებით ივსებ მარტოობას, თუნდაც ერთადერთი ადამიანი იყო უსიცოცხლო ნაპირზე, კიარა. ახლა დააკვირდი, როგორ მშვიდად აზვირთდა ტალღა, თითქოს

ცხოვრება

ძალიან დამღლელია ცხოვრება. მითუმეტეს თუ სხვა ადამიანად გიწევს თავის მიჩვენება .დამღლელია ემოციების დამალვა ძნელი ,რომ სულ იცინოდე ,მაგრამ სხვა ვერ ხვდებოდეს რომ ამ ღიმილის უკან  დიდი ტკივილი იმალება .მომაბეზრებელია ერთი და იგივე ქცევები ,ყალბი