ჩემი გონების 100 % (სრულად)

მენატრება... მთელ სხეულში ერთი სიტყვა კუნჭულკუნჭულ იბუდებს და,იქ ცხოვრებას იწყებს.. გაუსაძლისობისგან, შეუგუებლობისგან, არსებობას დროების ვივიწყებ...

მოვა უკეთესი დღეები...

დღეს შეიძლება ხალისი დაკარგული გქონდეს,გული გტკიოდეს,უფრო მეტიც ცრემლებად იღვრებოდე,რაღაც გწყინდეს ან არ მოგწონდეს.თუნდაც სუნთქვა გიჭირდეს, ყოველი ამოსუნთქვა ჩასუნთქვის კონტროლი არ შეგეძლოს

სიყვარული

აღაც მიზიდავდა ანდამატივით და მაფრთხობდა ნადირივით. ჯერ ვერც ვხვდებოდი, ვერც ვიაზრებდი... ქარიანი ამინდები იყო, მე კი სულე მეხუთებოდა, სუნთქვას მიკრავდა მონატრება, ეჭვიანობა, სიბრაზე... უკვე მერამდენედ,

უკანასკნელი კოცნა (9 თავი)

ერთ ადგილზე მიყინულივით ვიდექი და ვუყურებდი ნელ-ნელა როგორ მშორდებოდა თორნიკე, ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს დრო გაჩერდა... თითქოს

თეოდოსია პირველი ნაწილი /სრულად/

"მზის სხივებში ჩამალული ოცნებები ყოველთვის ცხადი ხდება, რადგან მათ სითბო კვებავს ადამიანურ სულის წამოძახილს. მისი მზერა ცივია. შეხება კი ძალიან თბილი."

ჩემი ხარ. ნაწილი 3. (დასასრული)

-უკვე წასვლის დროა მეგობრებო. ხელი მოხვია მონიკას და წავიდნენ, რესტორნიდან გამოსულებს კაშკაშა მთვარე და ორი მანათობელი ვარსკვლავი შეეგებათ. ნელა და ასუჩქარებლად მიდიოდა გაბრიელი და თავადაც ძლიერად უძგერდა გული თითქოს მრავალ ხმაზე გუგუნებდა

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-2.

ის ჩემი მეორე ნახევარი არაა,მე ის არასოდეს არ შემიყვარდება! მითუმეტეს იმის შემდეგ რაც იმ დღეს მოხდა. თვალთმაქცობასაც ვერ შევძლებ! -ახლა რა უნდა ქნა?!

დაგისაკუთრე ანგელოზო(თავი 4)

ბოლო სიტყვაზე მოლბა და მაგიდისკენ დავიძარით, სანამ მაგიდას მივუახლოვდებოდით ჩეუმჩნევლად გადმოიხარა და ყურთან მიჩურჩულა -ულამაზესი ხარ ანგელოზო! მოდი და ახლა შოკი და გული შეტევა არ მიმეღო როგორია? ვამბობ რაც დადუ გამოჩნდა იმის მერე ემოციებისგან

პირობა

ორშაბათს პირველის ნახევარზე გამეღვიძა. საშინელი თავის ტკივილი მქონდა,რაც სრულიად ნორმალური იყო გუშინდელი ღამის შემდეგ. დედაჩემს თავაუწევლად ვუღრიალე გაზიანი სასმელი შემოეტანა. ისიც რვა წამში ჩემს საწოლთან გაჩნდა, ხელში "ნაბეღლავი"-ს ბოთლით.

არ ენდო მას

მე,მაინც მგონია,რომ ღრუბლიანი დღე ყველაზე ნაკლებია წელიწადის მანძილზე.არა მხოლოდ ღრუბლიანი,ასევე ცრემლიანი თვალებიც კი.არადა ამბობენ ამდენი ცუდი,ცუდი-ო,კი ამას ნუ იტყვით ასეა,სამწუხაროდ მაგრამ ის თუ შეგიმჩნევიათ