ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VII)

-რას აკეთებ პატარავ? - ზემოდან დამყურებს გამომცდელად. -ჯანდაბა! - ვამბობ ჩუმად და მის სხეულს ვშორდები,მერე წამსვე მახსენდება,რისთვისაც მოვრბოდი და ახლაღა ვამჩნევ თეთრ პერანგსა და ამავე ფერის შარვალში გამოწყობილ ისააკს.

ჰალილუია

ახალწლის ღამით, შენს მორთულ ძეწნად, მე შენს მუცელში მთვლემარე ბავშვი,სიცოცხლისათვის გავჩნდი ამ ქვეყნად,და საიდუმლო ფერები გავთქვი. მთვარემ ვარსკვლავნი ცისფერ შრეთა რკალში დატია,მე შენი სითბოს წარუშლელი დაღი მატყვია,

წითელი ფერი (ნაწილი 6)

აეროპორტში სანამ ჩასხდომა დაიწყებოდა, ვატო მამშვიდებდა ფრენის არ შეგეშინდესო, აფრენაა მთავარი, ბიძგებმა არ დაგაფრთხოსო, ძლივს ავუხსენი რომ ტყუილას ნერვიულობდა და არ მეშინოდა, ადგილების სიმცირის

სასრულეთი (თავი 14)

სწრაფადვე შევბრუნდი, სამუშაო მაგიდაზე ფაილები მოვძებნე და სათაურის გადასაკითხად გადავფურცლე. გადავფურცლე და მოულოდნელობისგან ფაილები ძირს დამივარდა.ძირს დაგდებული მთავარი გვერდიდან ორმოცდარვიანი

გაყიდული ღირსება (16 თავი)

რეზი ცოტნეს ბინაში მივიდა დამლაგებელ ქალთან ერთად, რომელსაც სთხოვა რამდენიმე საათში სრულ წესრიგში მოეყვანა სახლი, თავად კი წასვლა გადაწყვიტა, მაგრამ როცა ცოტნემ საძინებელს ჩაუარა გვერდით შეჩერდა

ხსნა და ნადირობა (სრულად)

მჯერა, ზღვრამდე დაქანცულს არასდროს ჩამეძინება და სხვა დროს კი - ხსნას მოვძებნი მტკივნეულად ჩავლებული მარწუხებიდან.

გარეთ... (პირველი თავი)

რა და, დღეს... - თავი დახარა ლილემ და გიჟივით იკრიჭებოდა.-აუ, მოკლედ ლილე რომ ამოდიოდა დღეს ნომერში ვიღაც მაღალი და სიმპათიური ნახა და უნა გთხოვოს, რომ თუ წვეულებაზე იქნება, და ვიცით, რომ იქნება,

საქმიანი ქორწინება (თავი მეშვიდე)

- შენი პრინციპებისა და თავმოყვარეობის გამო ჩემი თავმოყვარეობა გაყიდე ?- ღრიალითვე დაუბრუნა პასუხი კატომ - ეგ უკვე შენი თავმოყვარეობა კი არა უაზრო ახირებაა, მუდმივად რაღაცას მიმტკიცებ , გავიგე რომ ძლიერი ხარ, გავიგე რომ მარტოც შეგიძლია ყველაფერს

Time Passes...

“დედა...გვიშველე...მივდივართ სადღაც...მგონი ვკვდებით...“ იასამანის ბუჩქი, უკვე ფაქტობრივად გაძარცვულიყო და უკანასკნელი ფოთლებიც, ნელა მიიწევდნენ დედამიწისკენ...

წითელი ფერი (ნაწილი 5)

ნაქირავებ სახლში რაც მქონდა, ყველაფერი მოვაგროვე და ჩემოდანში სუფთად ჩავაწყვე... თეთე ორ დღეში ჩამოდიოდა, ვნახავდი, კარგი თერაპია უდაოდ მჭირდებოდა საუკეთესო მეგობართან... მასთან გამომშვიდობება რთული და მძიმე იყო მაგრამ აქ დარჩენა არ შემეძლო...