სიყვარულით სიყვარული

მე ახლაც აქ ვარ, ნუ მეძებ სხვაგან. შენს გულსა და შენს გონებაში ვარ. ბოღმას, შურს, სიამაყეს, შფოთვას ალყა შემოურტყამს ჩემთვის და არ მაცდიან გაბედნიერო, გაჩვენო რა ტკბილია სინამდვილეში ეს ყოფიერება. დაგანახო ის, რასაც ადრე ვერ ამჩნევდი.

სიკვდილის ანატომია

ოჰ, ძვირფასო სკარლეტ, ეს წამი მოდის, ძალიან ახლოსაა სიკვდილი ჩემთან, მზის სხივები,

კესანე {სრულად}

-ჭორფლები ისევ აფეთქდნენ შენს ყვრიმალებზე - რამდენჯერმე მკოცნის და ისევ ისე მონუსხული მიყურებ- იმაზე საოცარი ხარ ვიდრე რომელიმე ჩემი სიზმარი - წამოზრდილ მუცელზე მეფერება და ვგრძნობ კიდეც პირველ დარტყმას ისევ იშლებიან სხივები მთელს ჩემს არსებაში,

რაც მტრობას დაუნგრევია... (სრულად)

იმ დღის შემდეგ ქუჩაში გასული ადამიანი ყველაზე ხშირად მხოლოდ ერთ ფრაზას თუ მოჰკრავდა ყურს: -მეფე მოკვდა... გაუმარჯოს მეფეს!..

***

მხიარულია ეს ჩემი სიტყვა რომლითაც ვიწყებ, თანდაყოლილი საამური სიმშვიდის რიტმა, მინდა თან ვახმო მეგობრობის უშრეტი ნიჭი და სიყვარულის უძლევობა ფუძედ გავუგო.

ჟაბო (სრულად)

და იყო ბიბლიოთეკაც, რომლის თაროებსა და კედლებზეც კი მტვერდაფენილი ფრაზები იკითხებოდა: ზოგი უხეშად ამოკაწრული და სხვები - ვარდის ფურცლებივით ნაზად მიმობნეული, მინელებული ფარფატით ზედაპირზე ჩამოცვენილი და იქვე არომატული სირბილით მიალერსებული.

-ეპიდემია-

იმ ქალისაკენ წავედი, რომელიც დედად გავასაღე, მივუახლოვდი და საწოლზე ჩამოვუჯექი, თვითონ კი კედელს იყო მიყრდნობილი, ქალის ხელი ავიღე და ორივე ხელში მოვიქციე, დახეული ხელთათმანი უკეთია, ქალი უცნაურად მიყურებს, მას წითელი გამონაყარი აქვს, და დაუბანელი

......

ცხოვრება? ცხოვრება ნამდვილად მშვენიერია, მაგრამ ამავ დროულად, საშიში, საინტერესო, მძაფრი შეგრძნებებით აღვსილი, ტკივილიც თან ახლავს, გაოცებაც, სიხარულიც, და მოულოდნელობებიც..

მხოლოდ სამი დღე ჩემო პეპელა(4)

-მითხარი დედა ,ოცნებები ხდება? -გააჩნია რამდენად გსურს ეს ოცნება რეალობად აქციო ჩემო პატარა. -მთელი გულით მინდა! -და რა არის შენი ოცნება? -მინდა რომ მამა სულ ცოტახანს ვნახო ...თუნდაც რამოდენიმე დღით .

შეთქმულება 2 (სრულად)

ადრიანი გაზაფხულის ის დილა მშვენიერი იყო. ისეთი, დეტექტივს რომ უყვარდა, ყველაფერს ისიც ემატებოდა, რომ დამსახურებულ შვებულებაში იმყოფებოდა. თუმცა ამირეჯიბი ამ ყველაფერს ვერ გრძნობდა