კულულები

ეს სიყვარული ზედმეტად ცალმხრივი გამოდგა ცალმხრივობისთვის... მის კულულებში ვიკარგებოდი.... ახლა რა დარჩა მისგან ჩემში?! და იყო თუ არა რა მე ჩემი მასში?საკითხავია,საკითხავია...

რაში ვცდებით ხშირად ადამიანები,რატომ ვმტრობთ ერთმანეთს?

რაში ვცდებით ხშირად ადამიანები? ყველაფერში და ყოველ წვრილმანში.ჩვენ, გვაქვს ის ყველაზე ცუდი და მოუშორებელი ჭირი რომელსაც ბოროტობა, ქიშპობა, შური ჰქვია.

გელოდი

ჯანდაბას წარსულ და მომავალს.. წამოდი. გავიქცეთ ქუჩაში წამოდი.

რა იქნებოდა ცხოვრება შეგრძნებათა გარეშე ?

მივდივართ და ზურგზე აკიდებული ხურჯინში ვაგროვებთ თითოეულ განცდას, ემოციას, ფიქრს... ვაგროვებთ, ვაგროვებთ და ასე გრძელდება უკანასკნელ ნაბიჯამდე...

პირველი კოცნის მოპარვიდან.....გულის დაპყრობამდე....(საცდელი)

ისტორია რომელიც გაჟღენთილი იქნება სიყვარულით,ჩახლართვებით,ცრემლით,ცახუტებით,კოცნით და ა.შ. ლიკა იაშვილი არის გოგო რომელიც ყველაფრით უზრუნველყოფილია მაგრამ აკლია სითბო,სიყვარული და თავისუფლება....

გიჟი გოგონები (8) დასასრული

წიგნების კითხვით გული რომ ვიჯერე მხოლოდ მაშინ გადავწყვიტე დაძინება მაგრამ მალევე კარების გაბმული კაკუნი მაღვიძებს ხალათს ვიცმევ და რაცშეიძლება ფრთხილად მივდივარ კარისკენ არაფერი ჩანს ბოლოს თავი დავიწყნარე და კარები

შეთქმულება - ენ ბლექი (სრულად)

ენ ბლექზე რას მეტყვი? - ჯიბუტის მხრიდან გაჟღერებული მეგობრის სახელის გაგების გამო თვალები დაქაჩა ამირეჯიბმა. - ბლექი? - სიგარეტი ჩააქრო და ინტერესით მიაშტერდა მის წინ მჯდომ მამაკაცს.

მეზიზღები არაბულო (7 თავი)

ხშირად ადამიანები გარემოს მსხვერპლი ვართ ისე, რომ თავადაც ვერ ვიაზრებთ ამას... ხო ასეა. გარემოებებს ვაბრალებთ ის რაც ჩვენს ცხოვრებაში ხდება და ამით ვამართლებთ საკუთარ თავს, ხორცს... ხშირად ისე ხდება,

-ეპიდემია-

-ვინები არიან თქვენი მშობლები?-გვკითხა ქალმა, იქაურობას გადავხედე და მზერა ერთ ქალზე შევაჩერე-დედაჩემი-ვანიშნე თეთრხალათიან ქალს, პირბადეში გამიჭირდა სუნთქვა, ისედაც ასთმით ვარ დაავადებული და მისი

მე შენ და ცხოვრება (თავი 14)

გაგანადგურებ,არ მოვისვენებ მანამ, სანამ განადგურებულს არ გნახავ.ამოგიღებ ამ წყეული გულიდან და ზუსტად მაშინ გეშინოდეს ჩემი.-აი ახლა ამ წამს ისე შემიძლია გამოგასალმო სიცოცხლეს თვალი არ დავახამხამო, მაგრამ ჯერ კიდევ ამ გულში ხარ და უფრო მეტკინება. განა