რატომ ვართ მშიშრები ან რისი გვეშინია?

რატომ გვეშინია? საინტერესო კითხვაა, ეგ კი არა ბევრს ამ კითხვის დასმისაც კი ეშინია.ზოგიერთი კი თავის შიშსა და შფოთვას მალავს.სწორედ ასეთ ადამიანებს უწოდებენ მშიშარას.საერთოდ, უამრავი ცოცხალი არსება არსებობს და ყველამათგანს საკუთარი შიში გააჩნია.

ჩემი სარკმლის წინ...

ჩემი სარკმლის წინ აყვავდა ვაშლი, დღეს მისი ცვენა წააგავს ტკივილს და ჩემი სულის მოარულ ჩივილს, მე ვეღარ წავშლი.

სიგიჟის ზღვარზე (11 თავი)

-არანორმალურია არა?-ნანამ დედამთილს დაუბღვირა -თუ ასეა რატომ არ წაყევით ხელის მოწერაზე? სინდისმა არ გაგიშვათ მგონი, მგონი ხვდებოდით რომ მიას ცხოვრებას ვღუპავდით და მაგიტომ ვერც თქვენ და ვერც ჩვენ ვერ გავბედეთ წასვლა და იმის ყურება როგორ მოაწერდა

არასდროს თქვა არასდროს თავი მეოთხე

მშობლების შემაძრწუნებელი სახეები... დარბაზში ემოციების ზღვა იდგა... ანას დედას მოსულიერება დაჭირდა... სასწრაფომაც დააპირა მისი წაყვანა , მაგრამ მტკიცე უარი მიიღეს. სასწრაფო დახმარების ბრიგადა გარეთ იმყოფებოდა აუცილებლობის შემთხვევაში, ხვდებით

ჩემი საოცნებო ბიჭი(1თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გამარჯობა მე ემა ვიზლი ვარ, ვარ 16 წლის. ვცხოვრობ ამერიკაში,მყავს დედა და მამა, არმყავს არც და და არც ძმა, თუმცა ძალიან მინდა. საცხოვრებლად გადავდივართ სხვაგან ძალიან არმინდა აქედან წასვლა მაგრამ მომიწევს. ხვალ უკვე იქ ვიქნებოდით.

სიყვარულმა იცის (13 თავი)

2 თვე გავიდა ნინის და პაპუნას ქორწილიდან და უკვე სასწაული სიახლეები იყო. თაფლობის თვე პარიზში გაატარეს, შემდეგ ნინის დაჟინებული თხოვნით ბოდრუმში წავიდნენ. იქიდან ჩამოსულებმა კი მშობლებს სიურპრიზი გაუკეთეს და ნინის ორსულობა ახარეს. ერთი შეხედვით

არის

არის მომენტები როცა სუნთქვა გიჭირს, როცა იგუდება ირგვლივ არე-მარე. არის ტკივილიც და არის მწუხარებაც, როცა გაგთელავენ შენზე უფიქრელად. არის სიხარული ტკივილ ნარევი, და როცა სევდა უფრო ავსებს მონატრებას. გულის გატეხილის ცდილობ შეწებებას, როცა

ჩვენ (ნაწილი 5)

ცოტა გამიკვირდა და იმედგაცრუებაც ბიგრძენი, რაღაცნაირად მეწყინა კიდეც, მაგრამ არც კი შემიმჩნევია -არ გაბედო მისი ხსენება, ახლა კი აქედან გაეთრიე, ჩემთან აღარ გაგივა, ან მოკვდები ან მშვიდობით წახვალ. გოგონამ ჩანთა აიღო, შიშს ვხედავდი მის თვალებში

ან გავიმარჯვებ ან მოვკვდები (2)

ლატის ფანჯარაში შემოსულმა მზის სხივმა,თვალი გამისწორა და სიცოცხლე მისურვა. იოცნებეო მითხრა,იოცნებე,იქნებ აგიხდესო.ნელა წამოვიწიე საწოლზე,ამ დროს ექთანი შემოვიდა და თბილი პლედიც შემოიტანა -ავადმყოფობა არ მეყოფოდა,ახლა სიცხითაც უნდა დავიტანჯო -ჩუმად

Him and I(თავი3)

-მხოლოდ მადლობა?-უკან გამომყვა და გამაჩერა - გვირგვინიც ხომარ დაგადგა ჩემი გადარჩენისთვის? -იოანე მქვია შენ? -სახელი გკითხე? -რატო მესწერვები? -კითხვაზე კითხვით ნუ მპასუხობ იოანე-