ფანქარი

როდესაც წავა გზები ამ ფანქრის, მაშინ მოგვცემს რაც ვერ მოუცია. ფანქარი თურმე უწყვეტად დაჰქრის და დაუწყია რევოლუცია. როდესაც წავა გზები ამ ფანქრის, ჩვენ გავიხსენებთ რაც მას ჰქონია. ბევრ ჭუჭყს და ნაგავს ის დღეს გზად დაყრის, რადგან ეს ასე სწორი

არაფერი

ბევრი ფიქრისგან და ჩხუბისგან გადაღლილი, ფეხზე ვდგები, ჩემს ნივთებს ვიღებ და შავ NASA-ს ჩანთაში ერთიანად ვტენი. არ მეგონა ასეთი რთული თუ იქნებოდა, ამ გადაწყვეტილების მიღება. ჩემს სკეიტს ზურგჩანთაზე ვაბამ და სახლიდან ისე გავდივარ, რომ უკანაც კი არ

სიგიჟის ზღვარზე (13 თავი)

მია სრულიად ურეაქციოთ იჯდა და თვალს ისე ადევნებდა ამ ყველაფერს თითქოს მას არ ეხებოდა ესყველაფერი, ისეთი გრძნობა ქონდა თითქოს შორიდან უყურებდა საკუთარ თავს, ფაქტიურად არაფერი ესმოდა და ვერაფერს აღიქვამდა, გაორებული იყო, თან აქ იყო თან არ იყო,

სხეული ნაფერები კოცნით

სხეული ნაფერები სულ შენი კოცნით,ჭიქა დაცლილი გონება არეული, იმდენი დავლიე დავთვერი მგონი,და ამ სიმთვრალეში გრძნობა ჩარეული. უშენოდ ვარ ახლა ფიქრები მწკეპლავს, სულ ამოუცნიბი რითმები მთენთავს,გაჩუმებული

გაუმაძღარნი

გაუმაძღარნო ქართველნო, არ გაგისივდათ მუცლები?იმათ კისერზე რომ ზიხართ,ვისაც უცვდებათ ქუსლები.ტყუილი ქება დიდება თქვენი არავის ჭირდება,პატარა მშრომელი ხალხი,ვითომ შერაცხედ გმირებად!დამონებულს და დაჩაგრულს,

მათანელ /თავი 3/

"- მე არასოდეს არ ჩავქვრები. შენ ამის გწამდეს!- თქვა მათანელმა და კვლავ ზეცას შეხედა, რომელიც პატარ-პატარა ვარსკვლავებით იყო მოჭედილი.- ჩვენს გრძნობას იცი რა ჰქვია, დეპრესიულო ყვავილო?- მკითხა მან და მეც გაკვირვებული სახე მივიღე.- ჩვენს გრძნობას

ურეკის მზის ქვეშ (თავი IV)

-ჩემი ჭქვიანი პრინცესა. - თავზე კოცნის ლევანი. (მოიცა რაო? პრინცესაო? მომესმა ხომ?! ახლა გააჩერეთ მანქანა ეს ორი უნდა დავანაწევრო..! რას მიმალავთ ხალხნო?) მკვლელ მზერას ვჩუქნი გაწითლებულ ნუცას, რომელიც

მეთექვსმეტე მზე [სრულად]

ვგრძნობ, რომ მთელი ცხოვრება ვისაც ველოდი, თვალწინ მიკვდებოდა და ხელის განძრევა ვერ მოვახერხე. შემზიზღდა ადამიანები, რომლებიც ჩემს მზეს, მეთექვსმეტეს ასე თავგანწირვით უყვარდა. საკუთარი დაკარგა და მათ მიუძღვა. მე კი?

მეზიზღები არაბულო (5 თავი)

- ბუტიაა- უფრო თავისთვის თქვა თან მე მიყურებდა და უცაბედად გავხედე.- გზას უყურე შენი ჭირიმე რაა. - გაეცინა და გზას გახედა. ფანჯარაში ვიყურებოდი.- ბუტია არა უფრო არანოემალური ვარ შენნაირ შეშლილს რომ ჩავუჯექი მანქანაში

ხარ თუ არა ბედნიერი?

ვარ თუ არა ბედნიერი? ეს, კითხვა საკუთარ თავს ხშირად უნდა დაუსვათ რადგან გაიგოთ რეალურ ცხოვრებაში რა ადგილი გიკავიათ და ბედნიერებასთან ახლოს ხართ თუ არა ან პირიქით, ბედნიერება ახლოს თუ არის თქვენთან