ტოქსიკური სიყვარული

შემეშინდება მისი განადგურებული სახის დანახვის. პანიკური შიშით შემეშინდება ძლივს გაწყვეტილ თოკს ხელი რომ არ წამოვავლო და კანკალით ერთმანეთს არ გადავაბა. შემეშინდება საბოლოოდ არ დავუსვა

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (დასასრული)

ჩუმად ჩავიბუტბუტე და ცრემლით სავსე თვალებით ცას ავხედე. სწრაფი ნაბიჯით დავიძრი მანქანისკენ. 5 წუთიც არ დამჭირვებია ალბათ სავაადმყოფომდე, რომ მივსულიყავი. გიჟივით მივქროდი დერეფნებში

(დავაგვიანე)

დავაგვიანე შენთან მოსვლა და გულით ვტირი,ყოველი სიტყვა მომიტევე,მე ცოდვილს ღმერთო..ჰო,ვაღიარებ რომ არ მქონდა შენდამი შიში და პატიებას,რომც ვეცადო ვერასდროს ვერ გთხოვ!

გიჟივით შეყვარებული(თავი12)

როგორც ჩანს ლილუზე ქლოროფორმმა დიდი ხნით არ იმოქმედა.ტაძარში შემოვარდა და იმუქრებოდა თურმე მამაჩემიც გაიტაცა,მაგრამ პოლიციელებმა სააკავეს ის ,ემილიამ კი მისი აღიარება ჩაიწერა.სახლში რომ დავბრუნდით მამაჩემი და დემნას მამა ვნახეთ,მამაჩემს ყველაფერი

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 6)

"- არა... ყველაფერი წარმავალი არ არის! - აბა რა არის მარადიული, თე. - ყველაფერი წარმავალია, ჩვენი ურთიერთობის გარდა. - ყველა ადამიანი ბუმერანგივით უბრუნებს მის წინ პიროვნებას ტკივილს. - შენ სხვა არ ხარ. ჩვენ ერთნი ვართ... სულ სხვა ფენომენნი. არ

ების ისტორია (თავი 3)

იმ წყეული ამბის შემდეგ კვირაზე მეტი გავიდა. ამ დროის განმავლობაში სახლში, საკუთარ თავში ჩაკეტილი ვიჯექი. შეიძლება სულელურად ჟღერდეს მაგრამ ჩემთვის მართლა დიდი სტრესი იყო.მას მერე არც ტესისთან და არც სემთან არ მქონია კონტაქტი, არც კოლეჯში დავდიოდი.

ჩვენი სიზმარი (1)

დღის ბოლოს დაქანცულს სამსახურიდან მოსული ლოგინზე რომ ჩამოჯდები და ფიქრობ ეს სამსახური შენი ოცნება იყო თუ ვალდებულებაა თავის გასატანად? და მაინც რას ვითხოვთ ცხოვრებისგან? ყველაფერს ფერადს არა? ხანდახან ბერვი ფიქრიც არაა კარგი და დაძინება მირჩევნია

"ამ ქვეყნაად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ" (5)

სანდრო, ალექსანდრე მახარაძე ჩემზე ორი თავით მაღალი, შავგვრემანი, ჩასმული ტანის პატრონი იყო, მარჯვენა მკლავზე ტატუთი. (ნუ გიკვირთ, საკმარისზე მეტ დრო მქონდა იმისთვის, რომ მასზე რაღაცები გამერკვია. თანაც ეს ჩემი სფეროა, მე ხომ ჟურნალისტი ვარ),

ოცნება უფასოა (თავი 17)

როდესაც მიხვდა რომ მის ფართხალს აზრი არ ქონდა და უკვე ნემსი ვენაში იყო, თვალები გადაატრიალა და გაითიშა.

შენი სახელით!!! /24-29 თავი/

- ეს ჭრილობები... ეს ყველაფერი... არც კი ვიცი რა გითხრა, წარმოდგენაც კი არ მინდა რა გადაიტანეთ. - მშვენიერი გადაწყვეტილებაა! - გამოვცერი კბილებში, მის შეხებას ჭკუიდან გადავყავდი. - ახლა ჭრილობები უნდა გაგიწმინდო, კარგი? გეტკინება.