უმართავი (ნაწილი მეორე)

-საერთოდ არ ვიცოდი თქვენი სახლი თუ იყო და ოთახზე მითუმეტეს წარმოდგენაც არ მქონდა, თქვენ რა გგონიათ რომ მე... (ხმა გაებზარა, თვალები აემღვრა, წამიც არ დაჭირვებია დევდარიანს მიმიკის შესაცვლელად, ის

ყველაზე ულმობელი (სრულად)

ცოცხალი დატოვე - მხოლოდ წამიერი კადრი. იმის იქით და აქეთ არაფერი აღარ არის. წეღანაც გითხარი: შევიცვალეთ და დროის ბევრ კადრში ვართ. სიცოცხლე ეს არის. სულ ერთია. არ დამეთანხმები.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 9 თავი

-რა მოხდა?-ვკითხულობ გაოცებული -იცი?! მემგონი შეყვარებული ვარ-მეუბნება და დაბნეულ მზერას აგებებს ჩემს გაფართოებულ თვალებს...

ქალბატონი შალიკიანი //1//

-ნუ მეხუმრები ქალდანო,მე შენ გაჯობებ! მაგრამ არ დაგავიწყდეს, აქედანვე ჩემი ვახშამი გმართებს.-ლოყაზე ტუჩები ოდნავ შეახო და დერეფანში გაუჩინარდა...

ის ღამე(თავი1)

მაღაზიიდან გამოვედი და სახლისკენ მიმავალ გზას გავუყევი უკვე საკმაოდ გვიანია.ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ კესანეს(ჩემს საუკეთესო მეგობარს) ვურეკავ მაგრამ არიღებს

მალატ (სრულად)

შორით შხარა მოსჩანს. შორით უშბა მოსჩანს. უშხვანარში მიწა იძვრის. სვანურ ზარს რეკენ. რატი ნაკანს ისე აბარებენ მიწას,როგორც ეს მის სახელს შეჰფერის. ცა მოქუფრულა ავის მომასწავლებლად.

მია (1 თავი)

დილის 8 საათი იყო. თავი ძლივს ასწია საწოლიდან. როგორ ეზიზღებოდა ადრე ადგომა,მაგრამ სამსახურში დააგვიანდებოდა. ძილი მისთვის ნეტარება იყო,რაც ყოველთვის აკლდა. თვალების ფშვნეტით გავიდა აბაზანაში.სარკეში რომ ჩაიხედა გული გაუსკდა.თმები აფუებოდა.თავი

სიკვდილს მოითხოვს

ჩუმი ქუჩები, ბნელი ქუჩები, ქუჩები, რომელიც ჟრიამულს ითხოვს! დახურული კარები, ფანჯრები, საზრღვრები, ისინი, რომელიც გაღებას ითხოვს!

არ შემდგარი ჩვენ 4თავი

ძველი დრო მოგონებების გახსენებამ ნენე ცოტათი დაასევდიანა.ცდილობდა თვალი არ გაქცეოდა ანდრიასკენ.ვერ ვიტყვით გამოდიოდა ეს თუ არა,მაგრამ რაც იყო,იყო... გვიან უკვე ყველა მთვრალი იყო,ფეხზე ვერ იდგნენ.ნენეს გარდა ,რადგან მას არ უყვარდა ალკოჰოლური

პატარა ადამიანების პატარა გრძნობები

რაღაც მაწუხებს რაღაც მიჭერს,მე კი რატომღაც სულ ფეხსაცმელი მახსენდება.არა საცვლებია აშკარად,გასაგებია.... აუცილებლად გასარკვევია... თავად მოკეტავ თუ მე დაგეხმარო?! ვიცი შენც გიჭერს,აჰაა ახლა მიხვდი რომ დაბეჩავდი სიმდიდრის,რის მოლოდინში. .