თმენის ვალდებულება - XVI

ერთი თავი ყველი და ნამცხვარიც საკმარისი იქნება- შე შტერო კაცო, ახლა მიდი და მაღაზია გაუხსენი ოთხი, ორის დახურვის ნაცვლად, მაგრამ კეკეს აქვს ის რაც კაცებს ჭკუას დააკარგვინებსო, არა ლამზი ფეხი კი არა და არა, უზომოდ ლამაზია, სული დაიბრუნა თუ არა ამას

გვირილა (სრულად)

სასაცილოა, მაგრამ მჯერა, რომ გვირილები ჯერ კიდევ განვითარების იმ ეტაპზე არიან როცა კიდევ სჯერათ ღმერთების და მსხვერპლი პატივისსცემად მიაჩნიათ. რატომღაც მგონია, რომ გვირილები მზეს ეთაყვანებიან და ამ ყოველივეს, რითაც ადამიანს ანადგურებენ, მსხვერპლის

შემთხვევით შეყვარებული ^11^

ნუცა და ლიკა იმწამსვე აკივლდნენ _ხო ვიცოდიიი!აი ხომ ვამბობდიი!იუჰუუუ_წიკვინებდა ნუცა _დირირამ დადამდამ დირირამ დირირააამ დირირამ რაირაირააა ჰეეეე_სიმღერა დაიწყო ლიკამ _რამ გაგაგიჟათ რა იყოთ_ამოიბურტყუნა ანანომ

ცოდვების ხარჯზე...(9 თავი)

დილით კომპიუტერთან ჩაძინებული აღმოაჩინა თავი, სამზარეულოდან ხმაური კი იმას მოასწავებდა, რომ სოფიასაც ეღვიძა და სავარაუდოდ საუზმეს იმზადებდა. ბედნიერმა მოიფშვნიტა თვალები და სააბაზანოსკენ არც კი გაუხედავს ისე წავიდა გოგოსკენ.

თმენის ვალდებულება - XV

დრეც გითხარი, უამრავი შენზე და ჩემზე ნიჭიერი ადამიანები არიან სოფლებში, მაგრამ იქვე კვდებიან და თავიანთ შესაძლებლობებს ვერ ავლენენ, რატომ? იმიტომ რომ არ აქვთ გამბედობა და არ შეუძლიათ მარტო მიაღწიონ ყველაფერს, შენც მათ რიცხვში იყავი, მე წამოგიყვანე

დრო {7}

შენი ადგილი ჩემთან არის, ჩვენს სახლში, ჩემ გვერდით. მხოლოდ შენ შეგიძლია ჩემი დამშვიდება, გაბრაზებაც და აზრზე მოყვანაც. მხოლოდ შენ მჭირდები

უაზროდ

თენდება, მერე ისევ ღამდება, მერე თენდება... თენდება და ასე გადის დრო, დრო დღიდან დღემდე, კვირიდან- კვირამდე, თვიდან -თვემდე... დღე აღარ მიყვარს, რადგან სულ რაღაცას ველი და იმდენად პრაგრამტულ რამეებს, ლამის საკუთარი თავი შემზიზღდეს..

იძულება (ნაწილი 3)

- გამარჯობა, საცოლის მეგობრებო. მე ალექსანდრე ახვლედიანი ვარ.- ხელი გაუწოდა ბიჭებს. - ჩვენთვისაც. მე ქეთა ვარ იოანას უახლოესი მეგობარი. - სასიამოვნოა. იოანა წამოდი იწყება ხელის მოწერა.- ხელი ჩამკიდა და მაგიდასთან, პატარძლისთვის განკუთვნილ ადგილას

გაიქეცი! (თავი 7)

აერთოდ. წვეულებაზე არ მიშვებდა, მაგრამ ანა გვერდით დამიდგა და მაინც გოგონებმა ჩვენი გავიტანეთ. დემეტრემ ერთი პირობით გამიშვა- როდესაც დაგირეკავ ეგრევე მიპასუხებ და წამოხვალ სახლშიო. მეც უპრობლემოდ დავთანმხდი. ანამ ყურში ჩამჩურჩულა, რომ დემეს

თმენის ვალდებულება - XIV

სამსახურში დასაბრულებლად მოვემზადე, კეკეს გაღვიძება დავასწარი და ცოტა ხმაურიც გამოვიწვიე, ბუნებრივია მარტო ცხოვრებას მიჩვეული ვარ და ასეც მოხდა, გაწეწილი თმით და თეთრი კაბით გამომეცხადა. -სავარცხელი არ გაქვს? -შენც ბედნიერ დღეს გისურვებ- გავუღიმე და