მომავლის გეგმები

უმისამართოს გზიდან ხშირად გადამიხვევია, ანდა მიმართულებას რა აზრი ჰქონდა, არსაით არავინ არ მელოდა. ცხოვრებამ არ დამინდო, ახალ-ახალი "სიურპრიზებით" დღითიდღე მანებივრებდა. როცა მეგონა მორჩა, კოშმარდან გამოვიღვიძემეთქი

გამიზნული შხამი (დასასრული) +18

მითხარი როდის გრძნობ თავს ყველაზე რეალურად? - როცა ტუჩებზე გეხები და სამყარო თავზე გუმბათად მახვევია...ან მაშინ როდესაც ვნების ომის შემდეგ, ორგაზმს სიგარეტში ვცლით ხოლმე...

როგორ მოვარჯულოთ ტირანი (თავი 5 )

ინტერესით ვაჩერდები მისი ხელის მოძრაობას,უცბად აზვრენს გრძელ თითებს შარვლის უკანა ჯიბეში და პატარა შავ კოლოფს მუჭაში მაშინვე იქცევს. დაახლოებით ვხვდები ახლა რის გაკეთებას აპირებს,ხოდა მეც უკვე გეგმას ვადგენ როგორ მოვგუდო ეს ადამიანი იქამდე სანამ

ქრონიკულად ჩემში (ნაწილი პირველი)

კოსტამ მხოლოდ ჩაიცინა, პერანგი მანქანაზე გაშალა და შავი მარკერი მოიმარჯვა, რაღაც მიაწერა და ისევ უკან დამიბრუნა. ისე გამოვართვი არც დამიხედავს, მინდოდა ეფიქრა რომ სულაც არ მაინტერესებდა. შემდეგ მომიახლოვდა თან აშკარად ჩემს საქციელზე ეცინებოდა,

აბლაბუდა (მეთორმეტე თავი)

ჩემი პალაპატაში შესვლა დიდად არც ახლედიანს შეუმჩნევია. თვალებგაშტერებული თეთრად შეღებილ კედლებს ისე უმზერდა, წამწამების ხამხამიც კი დავიწყნოდა. მისი სისუსტის მიმანიშნებელი, ლოყაზე ჩამოგორებული ობოლი ცრემლი, ქალმა უხეში მოძრაობით მაშინვე მოიწმინდა.

ფიქრები

იმედებიც როგორც ცვარი მზის სხივით, აორთქლებულ წვეთებივით ქრებიან! მიქრის წლები სიმარტოვის ფიქრივით მკვდარ ოცნებებს ჩუმად ეფერებიან!

ქრისტეფორეს სამფლობელოში {9 თავი} 18+

უნდა გაესწორებინა მზერა. სურვილი უნდა ამოეკითხა. ისე არაფერს გააკეთებდა. საერთოდ არაფერს.

მომავლის კედელი (სრულად)

-აწმყო არ არსებობს, თუ წარსული არ იარსებებს...-ელენე ნიკალაის აღარ უყურებდა. თავის საქართველოს უყურებდა. თავგანწირულ ხალხს და მომაკვდავ გმირებს... -არსებობს, თუ ჩვენ ვიარსებებთ.

ალისფერი ფიქრები /სრულად/

ნენეს მოხვია ხელი და ტუჩები დაუკოცნა -ნეტავ კაცებსაც ალისფერი ფიქრები გაქვთ? -არ ვიცი, დაველოდოთ და გავიგებთ

გამიზნული შხამი #19 (+18)

რაც მეტი დრო გადიოდა, მეტად ვხვდებოდი რომ მთელი ჩემი აზროვნება და მას მოყოლილი ქმედებები ეგოისტური იყო. ვხვდებოდი, რომ დამიანე უფრო ნიავურად სუფთა იყო, ვიდრე ჩემი ფიქრები ან სურვილები, რის გამოც ვერ ვბედავდი მის ნივთებთან მიახლოებას თუ შეხებას. ეგ