წასვლა
სად წავიდნენ იმ ზაფხულის დღენი, რომლებსაც სულ თან დაჰქონდათ სითბო. მე შენ თითქოს ვეღარ მოგაგენი, გთხოვ ცხოვრება მე აღარ "დამიტკბო". სად მიდიან გაზაფხულის მთანი, რომლებსაც ეს თოვლი კიდევ ითხოვს. ნუ მიდიხარ, მოდი გამიცანი, მოდი, მოდი არ წაგართმევ დიდვერ გავექეცი ლანდებს
კვლავ ბევრს ვეწევი ფილტვებს ვიხეთქავ არ მედარდება ხვალ რა იქნებადგას ფოთოლცვენა
თუკი დღეს ვდგავარ მყარად მიწაზე ხვალ ალბათ ალბათ მომიწევს ფრენა მეუხეშება დღეს მე სინაზე და სევდიანი დგას ფოთოლცვენა.არა ვარ ღირსი
ეხლა რომ სიტყვებს ვუგებ ხარაჩოს ნეტავ აგება მწადია რისი გარდავიცვლები უცნობ მელექსედ მე პოეტობის არავარ ღირსი."სიყვარული სიზმრებად მაწვიმს"
დაკარგულ გრძნობას ვანაცვლებ დარდით ნუ მკითხავ რა მჭირს უსაშველოა...ჟონავს ნისლი
კოკრებში ჟონავს ნისლი წვეთ წვეთად და მგლოვიარე მოსჩანს ბორცვები დაშრეტილ წყაროს სანაპიროსთან კოპებშეკრულნი დგანან ბოცვრები.დედას
ზოგჯერ მანძილი ვერაფერს შეცვლის, მხოლოდ ცრემლები ასველებს თვალებს, რადგან სიყვარულს მონატრება ცვლის, მაინც ღიმილით ფარავ შენს თვალებსნ.გ-ს
ვერ გხედავ მაგრამ ჩემს ფიქრებში ყოველდღე ვხვდებით ფიქრების გარდა... ფიქრების გარდა სხვა აბა რა მაქვს? სწორედ ამიტომ დაღლილი და ნატკენი მხრებით ვერახდენილი ოცნებების სიმძიმე დამაქვს.ნაცრისფერი სიცივე
ქალაქში თითქოს ნაცრისფრად ცივა, გულთან სითბოთი არავინ მივა. დავხუჭავთ თვალებს, ოცნებას ვიწყებთ, ამ რეალობას წუთით ვივიწყებთ. ქალაქში თითქოს ნაცრისფრად ცივა, მხოლოდ ოცნება არს სითბოს წყარო. ჩვენი ოცნების ნამსხვრევი ცვივა,როდესაც წავალ
მე მალე წავალ დედამიწაში დედამიწაზე მიტირებს დედა როდესაც წავალ არ დავბრუნდები დაუცემელი ეცემა ელდა.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.