ვიღიმები

რომ არა ლექსები,ტკივილი მომკლავდა. განცდები ერთმანეთს ერწყმის და მომრავლდა... მომრავლდა სათქმელი ლექსში...

გამოიდარა

გამოიდარა, მაგრამ ამ გულში ღრუბელი ჭარბობს. შენი დანახვა ერთადერთია რაც კი რამ მათბობს. ეგ თვალ-წამწამი და ეგ ტუჩები საშინლად მათრობს და სიყვარული? მე ეს გრძნობები მუდმივად მახრჩობს... გამოიდარა? არა მგონია. აქ დაწყებულა ქუხილი.

წვიმიანი ღამე, მე და შენ

წვიმს, საწყალი ცა სულ მთლად გაშავდა ჩემი გული კი ძლიერ დაშავდა სიკვდილ-სიცოცხლე შენ ჩემთვის აქ ხარ მხოლოდ და მხოლოდ მე შენ მიყვარხარ წვიმიან ღამეს ეს მთვარეც გაქრა იმედის შუქი მოკვდა და ჩაქრა შენ ხომ ხარ ჩემი გრძნობების აფრა გთხოვ მოდი ჩემთან და

მიყვარხარ,არ არის ჭორი

ცას ფერები აქვს შენი, უშენოდ თავს არ ვგავარ. მიყვარხარ! არ არის ჭორი, ამ გრძნობას ფუნჯით ვხატავ.

მთვარე ისევ შენზე ფიქრებს მახსენებს...

მთვარე ისევ შენზე ფიქრებს მახსენებს და მის მერე ეს სევდა არ მასვენებს თვალები შენს გამოჩენას ელიან მთვარე და ცა ისევ შენზე მღერიან...

გუშაგი

ვდგავარ და უნდა ვათენო ღამე ათასი ფიქრი მიტრიალებს თავში მე ეს ფიქრები შენ თავს მაგონებს და მელანდები ამ ბნელ ღამეში

ამ ტკივილსაც ხომ ქარი წაიღებს...

ქარს მიაქვს თითქოს ჩემი ტკივილი უშენოდ ვგდივარ „გულმოტეხილი" სიტყვები ქრება რჩება ფერები და, ერთ დღეს ვიცი დამავიწყდები.

უმისამართოდ შორს

უმისამართოდ შორს გამგზავრება და წვიმიანი ამინდი მინდა. მინდა მე შენი შორს გატაცება, ვფიქრობ, რომ ეს მზე ჯერ არ გაბრწყინდა... უმისამართოდ შორს გამგზავრება და სიყვარული ფაქიზი მინდა. ამ გრძნობების მსურს მე გამარჯვება, შენ ხომ ხარ ჩემი წმინდათა წმინდა.

რა იყო და რა არ იყო

მართლაც, რომ რთულია ეს ცხოვრება უსიყვარულოდ გაიტანო, ძალიან რთულია. ყველაზე ბედნიერი კი ის ადამიანი, ვინც მას შეიგრძნობს მთელი გულით და სულით. მონატრება კი ყველაფერს თავისას შვება

რას ვიფიქრებდი სიყვარულო შეგიზიზღებდი?!

სიყვარულიდან ერთნახევარ ნაბიჯს დავითვლი და სიძულვილი ჩემს სხეულში აბობოქრდება... გავბედავ მერე, ანთებული თვალებით გეტყვი: "მე შენ მიყვარდი, თუმცა უკვე ზიზღი მერევა..." შენ იგრძნობ ტკივილს, იმედები განადგურდება... დაგტანჯავს ფიქრი, რომ დაუშვი მძიმე