დრო ვეღარ მერევა, დროს ვეღარ ვერევი..

ვიცი გაგიხსენებ, ცეცხლად მომედები, ვიცი, რომც არ მსურდეს, სულ გამახსენდები მე კი მენატრები, მართლა მენატრები, მაგრამ სხვასთან რომ ხარ უფრო მედარდები..

იმანაც იგივედ ჩამთვალოს

მე მიყვარს და მასაც ვუყვარვარ ჩემს ლამაზ სულიერ სამყაროს ჰო და მსურს, მე იმას ვთვლი რადაც იმანაც იგივედ ჩამთვალოს.

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე (სრულად)

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს,

მაჩუქეთ ფუნჯები

მაჩუქეთ ფუნჯები უნდა დავხატო ცხოვრება მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებივით შავთეთრი მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებას რომ შეესაბამოს, მაჩუქეთ ფუნჯები შავთეთრი ფერები ისევ რომ გაფანტოს.

ცახცახებს სხეული...

ცახცახებს სხეული... კანკალმა იმატა... რა მინდა არ ვიცი ცხოვრება დამძიმდა... ხელს ვკრავ და უეცრად მისგანაც

ძველი სიყვარული

მთელი წლის მანძილზე შენ მე მაგიჟებდი მე ხომ მთელი წელი შენს გვერდით ვიდექი რამე თუ გინდოდა ჩემს თავზე ვიღებდი არასდროს არასდროს არ გადაგიდექი

სიყვარულს

სიყვარულო შენზე მწარე არაფერი არ მინახავს ვერც სიკვდილის მზე და მთვარე შენზე მწარედ მე ვერა მკლავს

გაფრენილ წამებზე ავაწყობ ცხოვრებას

ვიტყვი, შემისწორეთ შიშები მხნეობით, ნატვრისგან განმძარცვეთ გრძნობების დათმობის, ძაძები გამხადეთ ერთი მოძრაობით, მომგვარეთ ფერები ცისა და მნათობის,

ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად...

ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად... ისევ სურვილი მიპყრობს შეხების... არანაირი დრო არ მიშველის... ვიცი უშენოდ დავიღუპები... დრომ შეიძლება მოიტანოს სხვისი გრძნობები, მაგრამ გახსოვდეს მე ერთგული შენი დავრჩები...

და მე ჟრუანტელი მივლის!

და მე ჟრუანტელი მივლის... ალბათ შეგრძნებაა ღელვის, სადღაც სურნელია წვიმის, სადღაც მზემ დაკარგა ფერი...