სათქმელი კვლავაც, საუკუნოდ გომომელია.

ერთი ვარ,მხოლოდ ოცნებით და...არ მაქვს საზღვარი ჩარჩოებს მიღმა ცარიელი სურვილებია... რვეული ერთი...ერთი დამაქვს მუდამ კალამიც და ერთ მთლიან ლექსს შენ დაგიწერ "აღელვებ'იანს" ... მოლბერტის მიღმა, სუსხიანი არის,ზამთარი...

მარცხენა მხარეს..

ნეტავ იცოდე ახლა როგორ ვარ! შემომეყარა გულზე დარდები ნეტავ იცოდე თუ როგორ მიჭირს ვატარო მხრებით ჩემი ცოდვები

ვიცი, რომ შევცდი

ჩვენი ერთობა დაუძლეველ ქარაფებს დაშლის, როდესაც სულის შეძახილი ჩუმ გრძნობებს აშლის და ქედს დახრიან ჩვენს წინაშე გოროზი მთები, აირევიან ქინძისთავზე აცმული გზები,

დრო ვეღარ მერევა, დროს ვეღარ ვერევი..

ვიცი გაგიხსენებ, ცეცხლად მომედები, ვიცი, რომც არ მსურდეს, სულ გამახსენდები მე კი მენატრები, მართლა მენატრები, მაგრამ სხვასთან რომ ხარ უფრო მედარდები..

იმანაც იგივედ ჩამთვალოს

მე მიყვარს და მასაც ვუყვარვარ ჩემს ლამაზ სულიერ სამყაროს ჰო და მსურს, მე იმას ვთვლი რადაც იმანაც იგივედ ჩამთვალოს.

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე (სრულად)

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს,

მაჩუქეთ ფუნჯები

მაჩუქეთ ფუნჯები უნდა დავხატო ცხოვრება მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებივით შავთეთრი მუქი. მაჩუქეთ ფუნჯები ამ ცხოვრებას რომ შეესაბამოს, მაჩუქეთ ფუნჯები შავთეთრი ფერები ისევ რომ გაფანტოს.

ცახცახებს სხეული...

ცახცახებს სხეული... კანკალმა იმატა... რა მინდა არ ვიცი ცხოვრება დამძიმდა... ხელს ვკრავ და უეცრად მისგანაც

ძველი სიყვარული

მთელი წლის მანძილზე შენ მე მაგიჟებდი მე ხომ მთელი წელი შენს გვერდით ვიდექი რამე თუ გინდოდა ჩემს თავზე ვიღებდი არასდროს არასდროს არ გადაგიდექი

სიყვარულს

სიყვარულო შენზე მწარე არაფერი არ მინახავს ვერც სიკვდილის მზე და მთვარე შენზე მწარედ მე ვერა მკლავს