***

ამ ქუჩის ბოლოს ჩანდა ნათება, მოკვდავთ სამყაროს ბნელეთი დაეცა, სიმარტოვეში სიჩუმე გამეფდა შენს მოლოდინში დავინჩი დაბერდა მოცარტის ფიქრებში მუსიკა აჟღერდა და ამ ლოდინში უფალი დანებდა, ეშმაკი სამყაროს ცოდვებში ამხელდა და შავი გველი მიწაში ჩაეფლა

ქუჩაში წვიმდა

ისევ ღამეა ბინდით მოცული, მე კვლავ ქუჩებში დავიარები, ქარი მძვინვარებს, ვუყურებ ზეცას, მთვარეც დამყურებს ნამტირალევი.

დრო განა კურნავს? - უბრალოდ გვაჩვევს!

გიო: გთხოვ ნუ იქნები უკან მხედველი, რა მოხდა თუკი გადაგიარეს. არაფერია შეუძლებელი, დრო მართლა კურნავს ჩვენში იარებს. პოეტესა: დრო განა კურნავს? - უბრალოდ გვაჩვევს, გვაჩვევს ცხოვრების უკუღმართ წესებს. ხვალ თუ დარია ნუ გაიხარებ, რადგან დღეს მაინც

ღმერთთან გიჩივლებ!

მინდოდა მეთქვა ფერები, რომ შემატე ყოფას და ბუნდოვანი ოცნებები ნათლად მიქციე. აზრი აღარ აქვს ჩემო კარგო უშენოდ ყოფნას, თუნდაც ადექი და ცოდვილი ღმერთთან მიჩვლე.

(***შენ გეძინა, იმ ღამით...) ლუკა კუხიანიძე

შენ გეძინა იმ ღამით და მაინც ვერ ვიძინებდი, შენზე ფიქრში. რამხელა ისტორია აქვთ ადამიანებს, რამხელა... რომლებმაც ერთმანეთი მხოლოდ ერთხელ ნახეს. ბევრი რამ, ჩემში უცნაურია: მაგალითად რძისფერი მაქვს ცხოვრება და რძეზე გული მიბრუნდება. ალბათ, ასეც

ტკივილის სახე

ღამე დასეირნოს ქარიანი გულით დიდი ლოდი მიკავის არც ამინდი არის დარიანი ხეებს შორის სევდის გრიგალია

სურვილის გამხელა

ამდენ ხანს შენი სურვილი მერქვა ოცნებას იხდენ და გიხარია გოგო რომელიც სულ გვერდში გედგა , ახლა შენს გვერდით მწოლი ქალია .... ნელა მიცხელებ ბაგეებს კოცნით, შენი ხელები ტანზე დადიან და ვნება ისე უეცრად მოდის თავს ვერ ვიკავე!....საოცარია...

...

გხედავ რომ ჩემთან ხარ ... გელოდი რამდენ ხანს.... მაკოცებ, თვალების გადმომცემ მოკითხვას .... ერთმანეთს სხეულით ვუყვებით ამბებს და... ჰაერში ცხელა და სულში კი ომი გვაქვს .... ვხედავ , რომ შენს ტუჩებს ღიმილიც დავატყვე.. თავს მორცხვად დახრი

ახლა გიამბობთ ამბავსა...

მასწავლებლები: ერთხელ, ალუდამ ღამე გაგვათენებინა, გული გადაგვიშალა და მეორე დღეს ღამენათევებს მოგვიწია გაკვეთილების ჩატარება, მან კი ლექსით მოგვიბოდიშა.იქნებ ეს ლექსიც არ ლექსობს,არაფრად არა ვარგია,მე ჩემ სათქმელი გითხარით,და მოვიშორე ბარგია!

ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ..

ვხვდები რომ თქვენგან მოწერილ სიტყვებს ვერ ვცემ საკადრის,მწიფე პასუხებს; სანამ ვცოცხლობ და სანამ ვარსებობ, სანამ სიკვდილი დამანამუსებს...