ჰო, ასე უცებ დავნებდი ავდარს!
ოცნება მქონდა მომავლისფერი და შენი ტკენა არასდროს მსურდა! მინდა გახსოვდეს, მუდამ მიყვარდი... სხვისი ცხოვრების არასდროს მშურდა! მზე ჩაესვენა... გამქრალ ოცნებად იქცა კარმენის წითელი კაბა! ჰო, ასე უცებ დავნებდი ავდარს, ზედმეტად ადრე დავკარგე ძალა!შენი ცისფერი შარფი
მე შენ გნებდები , შენ წინ მისწრებ ჩქარი ნაბიჯით, ვაშორებ საკიდს სიყვარულთან -პალტოს აღებით, შენს კოცნის სურვილს მთელი ძალით,უღმრთოდ ვაბიჯებ, და გაცმევ პალტოს, კოცნის ჟინით ასე თავხედი. ჩუმად ვიპარავ შენს ცისფერ შარფს და შენ ვერ ამჩნევ, სულ...ვადაგასული ოცნებებივით
მე ვარ ყინული შვილმოკლული დედის თვალებში და სატრფოს თითებს შერჩენილი ტკბილი სურნელი. ქმარდაკარგული ქალის გლოვა გვიან ღამეში და პოეტისთვის თავის მოკვლის დიდი სურვილი, მე ვარ ის ქალი, რომ დატოვა ყველა ცოცხალმა და ვარ ტუჩსაცხი შერჩენილი შენს თეთრგამომაფხიზლებს ღამე
ფიქრებში გართულს დრო გამეპარა და მიკაკუნებს ღამე ფანჯრებზე! წვიმს... ცა ღვრის უმანკო ცრემლებს და ქარი კვდება ვიწრო რაფებზე! აპრილის წვიმებს რა შეაჩერებს, რა შეაჩერებს მთრთოლვარე ბგერებს?!"ღმერთო მე აქ ვარ"
მთისა თავზე ხარ,ცივ ნიავსაც გრძნობ თმებს რომ გიწეწავს ურცხვად და ნანობს ეთამაშება სახის ყველა ნაკვთს ნაზად,სათუთად თითქოს არც გაკრთობსშენს წინ დავიჩოქებ...
დილით შემეჭიდა გრძნობა, ვერ მაჯობა, მზის სხივს დაენანა ჩემთვის გამარჯობა, მე არ მომბეზრდება ნათლის დარაჯობა, ჩემთან ყოფნას ნუთუ, ჩემო, გაღმა ჯობდა...ყოველ ალიონზე წყვდიადს გავუცინებ, ვიცი, სადღაც, მაქეთ, შენ რომ მემალები, იცი? მომენატრე, ოღონდ ნუვნების ტანგო
წამიერი აკორდები და მუსიკას აყოლილი სხეულები, რითმის განცდა და წყვილების ნელი ტანგო, გაბნეული თითო ბგერა და დადგმული ვნების ვალსი მჩქეფარე და ემოციით სავსე, ბედნიერი სახეები. უღიმღამო ფერგასული, ცარიელი მაგიდები გრძნობისგან მარტოსული და ეულიმენდე, ცხოვრება სრულდება ერთხელ!
გარიჟრაჟია. განთიადი. გადაღლილ თვალებს, თუ დასევიან პარიზული, მრუმე ფიქრები... ჭიქა შამპანი, ომლეტი და დაგროვილ ვალებს, მივყავარ კვლავ იმ აზრამდე რომ ერთად ვიქნებით...ნაცნობი ბარი, ლამაზი ქალი... მოქარგულ კაბის შავი მანჟეტი.. თამაშით მთვრალი,მინდა
მინდა შეგიგრძნო მთელი არსებით და შეგიყვარო გრძნობით, აზრებით... დროა, სურვილმა გაფანტოს შიში, თავდავიწყებით შევძახო: ქიში! მინდა მესმოდეს ნაზი ჩურჩული და შენი სუნთქვა - უნაკლოდ ჩუმი... მინდა, რომ ვიგრძნო: მუდამ მინატრებ, გეყვარები და ზურგსგოგონა ცარიელი სამყაროდან...
სიკვდილის მოისმოდა ნაბიჯები... მსურს აზრები ფიქრებს გავყარო და დილის ცვარს შერჩენოდა ნაბიჯებად, გოგონა, ცარიელი სამყაროდან...ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.