ღამე

მზეო,სხივები მომანათე, მე გულუბყვილოს, მაჩვენე წილი, ამ ცხოვრების ჩემი ვალისა. მზეო, წამიერ სიცოცხლის ვარ მე მოტრფიალი, შენ კი,ცოდვილი დედამიწის უქრობ თვალი ხარ!

მოლოდინი.....

გული დაიღალა კვლავაც მოლოდინით, ისევ არსად ჩანხარ, გელი უიმედოდ, სულმა ფორიაქი ისევ მოინდომა, მინდა დაგივიწყო, მაგრამ ისევ ვერ გთმობ...

ცარიელი ვარ ...

ვერ მოგიყვები ჩემს შესახებ, რა ვთქვა არ ვიცი... შენი ხილვის დრო გულს მიჩქარებს ( რომ არ დამდგარა ), სხვისი სურნელი თავხედურად ისევ ჩავიცვი, შენი სუნთქვის და არსებობის გადასამალად.

ლეგენდა მზეზე♡

მე მინდა ასე ყვებოდნენ ჩვენზე! ჩვენი გრძნობების მოგონებებზე, მინდა დაწრონ, ლეგენდა მზეზე და არაფრის მქნელ, ჩამქრალ მთვარეზე.

"სასწაული"

ნეტავ რა დღეა რა ანათებს ცაზე ფერადად, თითქოს სამყაროს გადაჰკვრია Ფერები ლანდად თითქოს დრო სწყდება, არ ინძრევა, იღლება ალბად. ალბად ცხოვრებამ დაამჩნია იარა დაღად.

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! -

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! --- ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! ---

გაკოცებ და მერე გაქრები ♥︎

თუ სიკვდილია, ბარემ მე შენ ტუჩემზე მოვკვდე! შენი სხეული მათბობდეს და თავბრუ მახვევდეს ... თუ სიკვდილია,შენი გემო წავიღო ცამდე,

ჩამომისხი არაყი....

აი დარდებს ვერ ვამბობ და განა არ ვარ ამაყი .... მოდი ერთიც ჩამომისხი შენი მწველი არაყი!..

***

დღეს მზის სხივივით მწველია დილა და მე არ მიყვარს რაც იყო გუშინ... მინდვრის ყვევილით ერთობა ქილა, მის დამტკბარ სურნელს ინახავს გულში.

♥︎-!

თოთხმეტი...თხუთმეტი...ოცი...თუ თვის ბოლო... ყოველთვის შენ გელი, შენ ჩემო დღის ბოლო!