კარგია.. ხანდახან..

ჩავწექი წვიმაში გაწუწულ იებში, წარსულზე არ ვფიქრობ.. გონებას ვასვენებ.. მინდა რომ მჯეროდე.. ჩემს იდილიებში, ყოველთვის დარჩები, ძვირფასო, საცოლე..

☆☆☆

მე ვირჩევ მირაჟს და გირჩევ შენ ახალი დღე ისევ ანათებს ბნელს. დავტოვებ სამყაროს, გიპოვი შენ.. ჩაგკიდებ ხელს და აღარ გაგიშვებ მეტს.

არარაობა

ერთად გატარებულ ყოველ წამს ვხვდები ვინა ვარ. არადა ყველა ამბობს,რომ ვარ რაობა. მინდა მოგიძღვნა ლექსი,სანამ სიყვარული გაქრება.

*მინდა*

ერთფეროვნება უკვე მომბეზრდა ვეძებ სიახლეს რაიმე ახალს მინდა ის წლები არ განმეორდეს შენს გარეშე რომ ასე გავიდა .

"წყეული სამყარო"

წყეული სამყარო,წყეული ფიქრებით წყეული ფიქრები,დახშული მიზნებით... ოცნება, რომელიც მიფრინავს ჩიტივით. ჩიტივით,რომელიც მძიმეა ლოდივით.

შემოდგომა

რა შორია მოლოდინი ახლა, ღამეები სისხლს ბოლომდე მწოვენ, მიმატოვე, აღარასდროს მნახავ ასე ყველგან მივიწყებულ პოეტს, უამრავი ფიქრი მოდის ჩემში, და წვიმები თეთრად წვეთავს ციდან, ცას ვგრძნობ როგორც დამწყვდეული მხეცი, გაბმული ვარ, და გაქცევა მინდა...

მტკვარი

აქ ხომ ახლა თბილისია სასაკლაო, საქართველო ჯოჯოხეთშიც მოდაშია... ჩემი მტკვარი გოგო ბიჭთა სასაფლაო ეს ქვეყანა ძლიერ, მძიმე კომაშია.

:-!

ჩუმად გავედი, ვთქვათ გავიპარე, ვზივარ ვუყურებ მთვარეს,

ეს, ისე, ნახევრად ხუმრობით...

იცვლება დრო, იცვლებიან ადამიანები, სურვილები, შეხედულებები,მაგრამ ხანდახან, (შეიძლება იშვიათად, მაგრამ მაინც) ხვდები ადამიანებს, რომელთა ფარული სურვილი ან გულის გადაშლა გაგაოცებს, გაფიქრებინებს, რომ სინამდვილეში ადამიანთა მოდგმა დიდად არ შეცვლილა. .

ცხოვრება

როცა სულს მოიცავს ბნელი, როცა სხეული შენთვის მძიმდება, როცა დაკარგავ სიცოცხლის მიზეზს და ცხოვრება გაგიჭირდება..