რას ფიქრობ შენ(დაიანას)

ჩვენ ვგავართ ცეცხლიან გზას, შენს გარდა არავინ მყავს. დღეს სხვა მე ვერავინ მწვავს, ნეტავ შენ რას ფიქრობ, რას? მე შენთვის მოვიკლავ თავს, რადგან შენ არავინ გგავს. სიყვარულს არ ავხსნი რა, ამ თემამ დამაჭირა. რატომღაც მე შენი მწამს, ღვინოს ან ძმარს

ქრისტიანობა

ხორცი ლეშია, მიწად იქცევა, სული, ეს არის მარადიული, ჩვენ მიტევება უნდა შეგვეძლოს, ნურვინ ვიქნებით, აგრესიული.

გაყიდე ქრისტე ნება შენია!

და თუ ცხოვრებამ ასე დაგღალა, გაყიდე ქრისტე ნება შენია, და თუ უფალმა დემონად ჩაგთვალა გაყიდე ქრისტე ნება შენია...

კორონაც უკვე უფრო პატარაა

ხანდახან ლექსი ყველაფრის მთქმელია, მაგრამ სიტყვები გამომელია მოკლედ გეტყვით ცხოვრება ძნელია მაგრამ შეუძლებელიც შესაძლებელია.

სასიყვარულო

ერთი რამ კარგად დაიმახსოვრეთ ლექსებს მე არ ვწერ ლექსი თვითონ მწერს, ჩემო ძვირფასო შენი გულისთვის მე ამ მთასაც კი გვერდზე გადავწევ.

მომაკვდავის ხმა

...ოთახშია სევდა გამომწყვდეული ჩემში გრძნობა გადარეული აღარ ვიცი, საით უნდა ვიარო ყველა გზაა ახლა უმისამართო...

საკურა

როცა მე მოვკვდები, დრო გავა ჩვეულებრივ, ისევ აყვავდება, საკურა ძველებურად, ისევ იმღერებენ ჩემი მეგობრები, და მე ვერ ვიმღერებ,ისევ ჩემებურად.

იმ დღეს ^_^(დაიანას)

იმ დღეს, თურმე მე იმ ღამით, წამით პულსი ამიჩქარდა და როდესაც ამას მივხვდი, თითქოს ტყვია გამივარდა. ისევ რაღაც უჩვეულო შეგრძნებამ მე გვერდი გამკრა და გარკვეულ პერიოდში ეს შეგრძნება აღარ გაქრა. იმ დღეს, თურმე მე იმ ღამით, ვიღაცაზე ფიქრი მკლავდა, არ

მიმძიმს...

მიმძიმს... დღევანდელი დღე გუშინდელზე მეტად ცივია მიმძიმს... ცხოვრება მხრებზე გირებად ვფიქრობ... გულის სიღრმეში ბევრ რამეს ვნანობ და... მიმძიმს... ყოველი დილა თითქოს სასჯელია და ამ სასჯელით ცოდვებს ვისყიდი მიმძიმს...

დამშვიდობება

ნუთუ ამ ქვექნად ვინმე არსებობს, ვიღაც ისეთი, ვინაც მიტირებს, ნეტავ წასვლის წინ ხელს თუ ჩამკიდებს და მე, რომ წავალ ცხარედ იტირებს